Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαχράομαι

α-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαχράομαι διαχρήσομαι

Structure: διαχρά (Stem) + ομαι (Ending)

Sense

  1. to use constantly or habitually, to practise
  2. to meet with, suffer under
  3. to use up, consume, destroy
  4. to be lent out to different persons

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διάχρωμαι διάχρᾳ διάχρᾱται
Dual διάχρᾱσθον διάχρᾱσθον
Plural διαχρῶμεθα διάχρᾱσθε διάχρωνται
SubjunctiveSingular διάχρωμαι διάχρῃ διάχρηται
Dual διάχρησθον διάχρησθον
Plural διαχρώμεθα διάχρησθε διάχρωνται
OptativeSingular διαχρῷμην διάχρῳο διάχρῳτο
Dual διάχρῳσθον διαχρῷσθην
Plural διαχρῷμεθα διάχρῳσθε διάχρῳντο
ImperativeSingular διάχρω διαχρᾶσθω
Dual διάχρᾱσθον διαχρᾶσθων
Plural διάχρᾱσθε διαχρᾶσθων, διαχρᾶσθωσαν
Infinitive διάχρᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχρωμενος διαχρωμενου διαχρωμενη διαχρωμενης διαχρωμενον διαχρωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαχρήσομαι διαχρήσει, διαχρήσῃ διαχρήσεται
Dual διαχρήσεσθον διαχρήσεσθον
Plural διαχρησόμεθα διαχρήσεσθε διαχρήσονται
OptativeSingular διαχρησοίμην διαχρήσοιο διαχρήσοιτο
Dual διαχρήσοισθον διαχρησοίσθην
Plural διαχρησοίμεθα διαχρήσοισθε διαχρήσοιντο
Infinitive διαχρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαχρησομενος διαχρησομενου διαχρησομενη διαχρησομενης διαχρησομενον διαχρησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιαχρῶμην ἐδιάχρω ἐδιάχρᾱτο
Dual ἐδιάχρᾱσθον ἐδιαχρᾶσθην
Plural ἐδιαχρῶμεθα ἐδιάχρᾱσθε ἐδιάχρωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῖσι γὰρ δὴ ὄνυξιν ὅσα σιδήρῳ διαχρᾶσθαι ἐλέγοντο καὶ τοὺσ ἰχθύασ τούτοισι παρασχίζοντεσ κατεργάζεσθαι καὶ τῶν ξύλων ἃσαμαλθακώτερα. (Arrian, Indica, chapter 24 9:2)
  • τὸ δὲ ἔποσ τοῦτο ἐθέλει λέγειν ὡσ, εἰ μὴ ἐθελήσει σφι ὑείν ὁ θεὸσ ἀλλὰ αὐχμῷ διαχρᾶσθαι, λιμῷ οἱ Ἕλληνεσ αἱρεθήσονται· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 13 4:2)
  • καὶ τοῦτον δὲ τῷ αὐτῷ τρόπῳ διαχρᾶσθαι τῷ ἑτέρῳ τά τε ἄλλα καὶ πυραμίδα ποιῆσαι, ἐσ μὲν τὰ ἐκείνου μέτρα οὐκ ἀνήκουσαν· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 127 2:2)
  • οὔκων δὴ πείθειν αὐτὸν τούτοισι, ἀλλὰ κελεύειν τοὺσ πορθμέασ ἢ αὐτὸν διαχρᾶσθαί μιν, ὡσ ἂν ταφῆσ ἐν γῇ τύχῃ, ἢ ἐκπηδᾶν ἐσ τὴν θάλασσαν τὴν ταχίστην· (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 24 4:1)

Synonyms

  1. to use up

  2. to be lent out to different persons

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION