Sense

1. to serve as a general, assume his duties
2. to conduct, to its close

Examples

• εὐθὺσ γὰρ ἦν πολὺσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ τῶν Ῥωμαίων λόγοσ ὡσ χρὴ τὸ χωρίον καταλαμβάνειν, καὶ διεστρατήγουν ὅσα πλεονεκτήσουσι τοὺσ πολεμίουσ, μάλιστα μὲν ἐκεῖ στρατοπεδεύσαντεσ, εἰ δὲ μή, τειχίσαντεσ τόν λόφον. (Plutarch, Marcellus, chapter 29 4:2)
• τηνικαῦτα δὲ ὁρῶν τὸ πλῆθοσ ἄνευ μεγάλησ ἀνάγκησ μήτε σώζεσθαι δυνάμενον μήτε σῴζειν, ἀλλ’ οἱο͂ν ἐκείνου προπολεμοῦντοσ οἴκοι καθῆσθαι περὶ λουτρὰ καὶ συνουσίασ γενόμενον, ἀπέκλεισε μὲν τὰ γυμνάσια καὶ τοὺσ περιπάτουσ, ἐν οἷσ ἀλύοντεσ ὑπὲρ τῶν πραγμάτων λόγῳ διεστρατήγουν, πότουσ δὲ καὶ κώμουσ καὶ θαλίασ ἀκαίρουσ ἀνεῖλεν, ἐκάλει δὲ πρὸσ τὰ ὅπλα, καὶ περὶ τοὺσ καταλόγουσ τῶν στρατευομένων ἀπαραίτητοσ ἦν καὶ λυπηρόσ, ὥστε πολλοὺσ ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀπελθεῖν ἀηθείᾳ τοῦ ἄρχεσθαι δουλείαν τὸ μὴ πρὸσ ἡδονὴν ζῆν καλοῦντασ. (Plutarch, chapter 16 2:1)
• ἐποιοῦντο δὲ τὰσ ὑπερθέσεισ ταύτασ οἱ Γαλάται καὶ διεστρατήγουν τοὺσ Ῥωμαίουσ βουλόμενοι τῶν τε σωμάτων τινὰ τῶν ἀναγκαίων καὶ τῶν χρημάτων ὑπερθέσθαι πέραν Ἅλυοσ ποταμοῦ, μάλιστα δὲ τὸν στρατηγὸν τῶν Ῥωμαίων, εἰ δυνηθεῖεν, λαβεῖν ὑποχείριον· (Polybius, Histories, book 21, chapter 39 9:1)

Similar forms

• διαστρατηγεῖν (3)
• διαστρατηγεῖ (1)
• διαστρατηγοῦσαν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.