Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαστρατηγέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαστρατηγέω διαστρατηγήσω

Structure: δια (Prefix) + στρατηγέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to serve as a general, assume his duties
  2. to conduct, to its close

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστρατήγω διαστρατήγεις διαστρατήγει
Dual διαστρατήγειτον διαστρατήγειτον
Plural διαστρατήγουμεν διαστρατήγειτε διαστρατήγουσιν*
SubjunctiveSingular διαστρατήγω διαστρατήγῃς διαστρατήγῃ
Dual διαστρατήγητον διαστρατήγητον
Plural διαστρατήγωμεν διαστρατήγητε διαστρατήγωσιν*
OptativeSingular διαστρατήγοιμι διαστρατήγοις διαστρατήγοι
Dual διαστρατήγοιτον διαστρατηγοίτην
Plural διαστρατήγοιμεν διαστρατήγοιτε διαστρατήγοιεν
ImperativeSingular διαστρατῆγει διαστρατηγεῖτω
Dual διαστρατήγειτον διαστρατηγεῖτων
Plural διαστρατήγειτε διαστρατηγοῦντων, διαστρατηγεῖτωσαν
Infinitive διαστρατήγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστρατηγων διαστρατηγουντος διαστρατηγουσα διαστρατηγουσης διαστρατηγουν διαστρατηγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστρατήγουμαι διαστρατήγει, διαστρατήγῃ διαστρατήγειται
Dual διαστρατήγεισθον διαστρατήγεισθον
Plural διαστρατηγοῦμεθα διαστρατήγεισθε διαστρατήγουνται
SubjunctiveSingular διαστρατήγωμαι διαστρατήγῃ διαστρατήγηται
Dual διαστρατήγησθον διαστρατήγησθον
Plural διαστρατηγώμεθα διαστρατήγησθε διαστρατήγωνται
OptativeSingular διαστρατηγοίμην διαστρατήγοιο διαστρατήγοιτο
Dual διαστρατήγοισθον διαστρατηγοίσθην
Plural διαστρατηγοίμεθα διαστρατήγοισθε διαστρατήγοιντο
ImperativeSingular διαστρατήγου διαστρατηγεῖσθω
Dual διαστρατήγεισθον διαστρατηγεῖσθων
Plural διαστρατήγεισθε διαστρατηγεῖσθων, διαστρατηγεῖσθωσαν
Infinitive διαστρατήγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστρατηγουμενος διαστρατηγουμενου διαστρατηγουμενη διαστρατηγουμενης διαστρατηγουμενον διαστρατηγουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστρατηγήσω διαστρατηγήσεις διαστρατηγήσει
Dual διαστρατηγήσετον διαστρατηγήσετον
Plural διαστρατηγήσομεν διαστρατηγήσετε διαστρατηγήσουσιν*
OptativeSingular διαστρατηγήσοιμι διαστρατηγήσοις διαστρατηγήσοι
Dual διαστρατηγήσοιτον διαστρατηγησοίτην
Plural διαστρατηγήσοιμεν διαστρατηγήσοιτε διαστρατηγήσοιεν
Infinitive διαστρατηγήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστρατηγησων διαστρατηγησοντος διαστρατηγησουσα διαστρατηγησουσης διαστρατηγησον διαστρατηγησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαστρατηγήσομαι διαστρατηγήσει, διαστρατηγήσῃ διαστρατηγήσεται
Dual διαστρατηγήσεσθον διαστρατηγήσεσθον
Plural διαστρατηγησόμεθα διαστρατηγήσεσθε διαστρατηγήσονται
OptativeSingular διαστρατηγησοίμην διαστρατηγήσοιο διαστρατηγήσοιτο
Dual διαστρατηγήσοισθον διαστρατηγησοίσθην
Plural διαστρατηγησοίμεθα διαστρατηγήσοισθε διαστρατηγήσοιντο
Infinitive διαστρατηγήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαστρατηγησομενος διαστρατηγησομενου διαστρατηγησομενη διαστρατηγησομενης διαστρατηγησομενον διαστρατηγησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεστρατῆγουν διεστρατῆγεις διεστρατῆγειν*
Dual διεστρατήγειτον διεστρατηγεῖτην
Plural διεστρατήγουμεν διεστρατήγειτε διεστρατῆγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεστρατηγοῦμην διεστρατήγου διεστρατήγειτο
Dual διεστρατήγεισθον διεστρατηγεῖσθην
Plural διεστρατηγοῦμεθα διεστρατήγεισθε διεστρατήγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἑτέρασ μέντοι τάχα φωνὰσ ἀφήσει διαβάντοσ εἰσ Ἀσίαν ἐμοῦ νῦν δὲ ἐν Περγάμῳ καθήμενοσ ὃν οὐχ ἑώρακε διαστρατηγεῖ πόλεμον. (Plutarch, Sulla, chapter 23 3:3)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION