Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασπαράσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασπαράσσω διασπαράξω

Structure: δια (Prefix) + σπαράσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rend in sunder or in pieces

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπαράσσω διασπαράσσεις διασπαράσσει
Dual διασπαράσσετον διασπαράσσετον
Plural διασπαράσσομεν διασπαράσσετε διασπαράσσουσιν*
SubjunctiveSingular διασπαράσσω διασπαράσσῃς διασπαράσσῃ
Dual διασπαράσσητον διασπαράσσητον
Plural διασπαράσσωμεν διασπαράσσητε διασπαράσσωσιν*
OptativeSingular διασπαράσσοιμι διασπαράσσοις διασπαράσσοι
Dual διασπαράσσοιτον διασπαρασσοίτην
Plural διασπαράσσοιμεν διασπαράσσοιτε διασπαράσσοιεν
ImperativeSingular διασπάρασσε διασπαρασσέτω
Dual διασπαράσσετον διασπαρασσέτων
Plural διασπαράσσετε διασπαρασσόντων, διασπαρασσέτωσαν
Infinitive διασπαράσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαρασσων διασπαρασσοντος διασπαρασσουσα διασπαρασσουσης διασπαρασσον διασπαρασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπαράσσομαι διασπαράσσει, διασπαράσσῃ διασπαράσσεται
Dual διασπαράσσεσθον διασπαράσσεσθον
Plural διασπαρασσόμεθα διασπαράσσεσθε διασπαράσσονται
SubjunctiveSingular διασπαράσσωμαι διασπαράσσῃ διασπαράσσηται
Dual διασπαράσσησθον διασπαράσσησθον
Plural διασπαρασσώμεθα διασπαράσσησθε διασπαράσσωνται
OptativeSingular διασπαρασσοίμην διασπαράσσοιο διασπαράσσοιτο
Dual διασπαράσσοισθον διασπαρασσοίσθην
Plural διασπαρασσοίμεθα διασπαράσσοισθε διασπαράσσοιντο
ImperativeSingular διασπαράσσου διασπαρασσέσθω
Dual διασπαράσσεσθον διασπαρασσέσθων
Plural διασπαράσσεσθε διασπαρασσέσθων, διασπαρασσέσθωσαν
Infinitive διασπαράσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαρασσομενος διασπαρασσομενου διασπαρασσομενη διασπαρασσομενης διασπαρασσομενον διασπαρασσομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπαράξω διασπαράξεις διασπαράξει
Dual διασπαράξετον διασπαράξετον
Plural διασπαράξομεν διασπαράξετε διασπαράξουσιν*
OptativeSingular διασπαράξοιμι διασπαράξοις διασπαράξοι
Dual διασπαράξοιτον διασπαραξοίτην
Plural διασπαράξοιμεν διασπαράξοιτε διασπαράξοιεν
Infinitive διασπαράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαραξων διασπαραξοντος διασπαραξουσα διασπαραξουσης διασπαραξον διασπαραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπαράξομαι διασπαράξει, διασπαράξῃ διασπαράξεται
Dual διασπαράξεσθον διασπαράξεσθον
Plural διασπαραξόμεθα διασπαράξεσθε διασπαράξονται
OptativeSingular διασπαραξοίμην διασπαράξοιο διασπαράξοιτο
Dual διασπαράξοισθον διασπαραξοίσθην
Plural διασπαραξοίμεθα διασπαράξοισθε διασπαράξοιντο
Infinitive διασπαράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαραξομενος διασπαραξομενου διασπαραξομενη διασπαραξομενης διασπαραξομενον διασπαραξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσπάρασσον διεσπάρασσες διεσπάρασσεν*
Dual διεσπαράσσετον διεσπαρασσέτην
Plural διεσπαράσσομεν διεσπαράσσετε διεσπάρασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσπαρασσόμην διεσπαράσσου διεσπαράσσετο
Dual διεσπαράσσεσθον διεσπαρασσέσθην
Plural διεσπαρασσόμεθα διεσπαράσσεσθε διεσπαράσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ γὰρ ὑπ’ ἐμοῦ φονευόμενοσ καὶ τιτρωσκόμενοσ πολλοῖσ τραύμασιν ἐσ τὰ φανερὰ τοῦ σώματοσ, ὡσ ἂν μάλιστα λυπήσειν ἔμελλον τὸν γεγεννηκότα, ὡσ ἂν ἐκ τῆσ πρώτησ θέασ διασπαράξειν, ὁ μὲν ἀνεβόησεν οἰκτρόν, ἐπιβοώμενοσ τὸν γεγεννηκότα οὐ βοηθὸν οὐδὲ σύμμαχον ‐ ᾔδει γὰρ πρεσβύτην ὄντα καὶ ἀσθενῆ ‐ ἀλλὰ θεατὴν τῶν οἰκείων κακῶν· (Lucian, Tyrannicida, (no name) 20:2)

Synonyms

  1. to rend in sunder or in pieces

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION