Sense

1. to shake violently: to reduce to anarchy, unsteady

Examples

• καὶ τὸ παράδειγμα ἡμῖν παρὰ τῶν γεωργῶν, οἳ τὰ φυτὰ μέχρι μὲν πρόσγεια καὶ νήπιά ἐστι, σκέπουσιν καὶ περιφράττουσιν ὡσ μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων, ἐπειδὰν δὲ ἤδη παχύνηται τὸ ἔρνοσ, τηνικαῦτα περιτέμνουσίν τε τὰ περιττὰ καὶ παραδιδόντεσ αὐτὰ τοῖσ ἀνέμοισ δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ἐξεργάζονται. (Lucian, Anacharsis, (no name) 20:10)
• ἐνενόεισ γοῦν τι μεταξὺ προϊὼν καὶ τὰ χείλη διεσάλευεσ ἠρέμα ὑποτονθορύζων καὶ τὴν χεῖρα ὧδε κἀκεῖσε μετέφερεσ ὥσπερ τινὰ ῥῆσιν ἐπὶ ἑαυτοῦ διατιθέμενοσ, ἐρώτημα δή τι τῶν ἀγκύλων συντιθεὶσ ἢ σκέμμα σοφιστικὸν ἀναφροντίζων, ὡσ μηδὲ ὁδῷ βαδίζων σχολὴν ἄγοισ, ἀλλ̓ ἐνεργὸσ εἰήσ ἀεὶ σπουδαῖόν τι πράττων καὶ ὃ πρὸ ὁδοῦ σοι γένοιτ̓ ἂν ἐσ τὰ μαθήματα. (Lucian, 2:2)
• καὶ αὖραι δέ τινεσ ἡδεῖαι πνέουσαι ἠρέμα τὴν ὕλην διεσάλευον, ὥστε καὶ ἀπὸ τῶν κλάδων κινουμένων ^ τερπνὰ καὶ συνεχῆ μέλη ἀπεσυρίζετο, ἐοικότα τοῖσ ἐπ’ ἐρημίασ αὐλήμασι τῶν πλαγίων αὐλῶν. (Lucian, Verae Historiae, book 2 5:5)
• γίνεταί τισ ἀνέμου στάσισ ἔχουσα τηλικαύτην βίαν καὶ φορὰν εἰσ αὐτὰσ τὰσ τῶν μηχανημάτων προσαγωγὰσ ὥστε καὶ τὰσ στοὰσ διασαλεύειν καὶ τοὺσ προκειμένουσ τούτων πύργουσ τῇ βίᾳ βαστάζειν. (Polybius, Histories, book 1, chapter 48 2:1)

Similar forms

• διασαλεύειν (2)
• διασαλεύουσαι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.