Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασαλεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διασαλεύω διασαλεύσω

Structure: δια (Prefix) + σαλεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shake violently: to reduce to anarchy, unsteady

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασαλεύω διασαλεύεις διασαλεύει
Dual διασαλεύετον διασαλεύετον
Plural διασαλεύομεν διασαλεύετε διασαλεύουσιν*
SubjunctiveSingular διασαλεύω διασαλεύῃς διασαλεύῃ
Dual διασαλεύητον διασαλεύητον
Plural διασαλεύωμεν διασαλεύητε διασαλεύωσιν*
OptativeSingular διασαλεύοιμι διασαλεύοις διασαλεύοι
Dual διασαλεύοιτον διασαλευοίτην
Plural διασαλεύοιμεν διασαλεύοιτε διασαλεύοιεν
ImperativeSingular διασάλευε διασαλευέτω
Dual διασαλεύετον διασαλευέτων
Plural διασαλεύετε διασαλευόντων, διασαλευέτωσαν
Infinitive διασαλεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαλευων διασαλευοντος διασαλευουσα διασαλευουσης διασαλευον διασαλευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασαλεύομαι διασαλεύει, διασαλεύῃ διασαλεύεται
Dual διασαλεύεσθον διασαλεύεσθον
Plural διασαλευόμεθα διασαλεύεσθε διασαλεύονται
SubjunctiveSingular διασαλεύωμαι διασαλεύῃ διασαλεύηται
Dual διασαλεύησθον διασαλεύησθον
Plural διασαλευώμεθα διασαλεύησθε διασαλεύωνται
OptativeSingular διασαλευοίμην διασαλεύοιο διασαλεύοιτο
Dual διασαλεύοισθον διασαλευοίσθην
Plural διασαλευοίμεθα διασαλεύοισθε διασαλεύοιντο
ImperativeSingular διασαλεύου διασαλευέσθω
Dual διασαλεύεσθον διασαλευέσθων
Plural διασαλεύεσθε διασαλευέσθων, διασαλευέσθωσαν
Infinitive διασαλεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαλευομενος διασαλευομενου διασαλευομενη διασαλευομενης διασαλευομενον διασαλευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασαλεύσω διασαλεύσεις διασαλεύσει
Dual διασαλεύσετον διασαλεύσετον
Plural διασαλεύσομεν διασαλεύσετε διασαλεύσουσιν*
OptativeSingular διασαλεύσοιμι διασαλεύσοις διασαλεύσοι
Dual διασαλεύσοιτον διασαλευσοίτην
Plural διασαλεύσοιμεν διασαλεύσοιτε διασαλεύσοιεν
Infinitive διασαλεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαλευσων διασαλευσοντος διασαλευσουσα διασαλευσουσης διασαλευσον διασαλευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασαλεύσομαι διασαλεύσει, διασαλεύσῃ διασαλεύσεται
Dual διασαλεύσεσθον διασαλεύσεσθον
Plural διασαλευσόμεθα διασαλεύσεσθε διασαλεύσονται
OptativeSingular διασαλευσοίμην διασαλεύσοιο διασαλεύσοιτο
Dual διασαλεύσοισθον διασαλευσοίσθην
Plural διασαλευσοίμεθα διασαλεύσοισθε διασαλεύσοιντο
Infinitive διασαλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασαλευσομενος διασαλευσομενου διασαλευσομενη διασαλευσομενης διασαλευσομενον διασαλευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσάλευον διεσάλευες διεσάλευεν*
Dual διεσαλεύετον διεσαλευέτην
Plural διεσαλεύομεν διεσαλεύετε διεσάλευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσαλευόμην διεσαλεύου διεσαλεύετο
Dual διεσαλεύεσθον διεσαλευέσθην
Plural διεσαλευόμεθα διεσαλεύεσθε διεσαλεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τὸ παράδειγμα ἡμῖν παρὰ τῶν γεωργῶν, οἳ τὰ φυτὰ μέχρι μὲν πρόσγεια καὶ νήπιά ἐστι, σκέπουσιν καὶ περιφράττουσιν ὡσ μὴ βλάπτοιντο ὑπὸ τῶν πνευμάτων, ἐπειδὰν δὲ ἤδη παχύνηται τὸ ἔρνοσ, τηνικαῦτα περιτέμνουσίν τε τὰ περιττὰ καὶ παραδιδόντεσ αὐτὰ τοῖσ ἀνέμοισ δονεῖν καὶ διασαλεύειν καρπιμώτερα ἐξεργάζονται. (Lucian, Anacharsis, (no name) 20:10)
  • γίνεταί τισ ἀνέμου στάσισ ἔχουσα τηλικαύτην βίαν καὶ φορὰν εἰσ αὐτὰσ τὰσ τῶν μηχανημάτων προσαγωγὰσ ὥστε καὶ τὰσ στοὰσ διασαλεύειν καὶ τοὺσ προκειμένουσ τούτων πύργουσ τῇ βίᾳ βαστάζειν. (Polybius, Histories, book 1, chapter 48 2:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION