Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπυκτεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαπυκτεύω διαπυκτεύσω

Structure: δια (Prefix) + πυκτεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to spar, fight with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπυκτεύω διαπυκτεύεις διαπυκτεύει
Dual διαπυκτεύετον διαπυκτεύετον
Plural διαπυκτεύομεν διαπυκτεύετε διαπυκτεύουσιν*
SubjunctiveSingular διαπυκτεύω διαπυκτεύῃς διαπυκτεύῃ
Dual διαπυκτεύητον διαπυκτεύητον
Plural διαπυκτεύωμεν διαπυκτεύητε διαπυκτεύωσιν*
OptativeSingular διαπυκτεύοιμι διαπυκτεύοις διαπυκτεύοι
Dual διαπυκτεύοιτον διαπυκτευοίτην
Plural διαπυκτεύοιμεν διαπυκτεύοιτε διαπυκτεύοιεν
ImperativeSingular διαπύκτευε διαπυκτευέτω
Dual διαπυκτεύετον διαπυκτευέτων
Plural διαπυκτεύετε διαπυκτευόντων, διαπυκτευέτωσαν
Infinitive διαπυκτεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπυκτευων διαπυκτευοντος διαπυκτευουσα διαπυκτευουσης διαπυκτευον διαπυκτευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπυκτεύομαι διαπυκτεύει, διαπυκτεύῃ διαπυκτεύεται
Dual διαπυκτεύεσθον διαπυκτεύεσθον
Plural διαπυκτευόμεθα διαπυκτεύεσθε διαπυκτεύονται
SubjunctiveSingular διαπυκτεύωμαι διαπυκτεύῃ διαπυκτεύηται
Dual διαπυκτεύησθον διαπυκτεύησθον
Plural διαπυκτευώμεθα διαπυκτεύησθε διαπυκτεύωνται
OptativeSingular διαπυκτευοίμην διαπυκτεύοιο διαπυκτεύοιτο
Dual διαπυκτεύοισθον διαπυκτευοίσθην
Plural διαπυκτευοίμεθα διαπυκτεύοισθε διαπυκτεύοιντο
ImperativeSingular διαπυκτεύου διαπυκτευέσθω
Dual διαπυκτεύεσθον διαπυκτευέσθων
Plural διαπυκτεύεσθε διαπυκτευέσθων, διαπυκτευέσθωσαν
Infinitive διαπυκτεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπυκτευομενος διαπυκτευομενου διαπυκτευομενη διαπυκτευομενης διαπυκτευομενον διαπυκτευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπυκτεύσω διαπυκτεύσεις διαπυκτεύσει
Dual διαπυκτεύσετον διαπυκτεύσετον
Plural διαπυκτεύσομεν διαπυκτεύσετε διαπυκτεύσουσιν*
OptativeSingular διαπυκτεύσοιμι διαπυκτεύσοις διαπυκτεύσοι
Dual διαπυκτεύσοιτον διαπυκτευσοίτην
Plural διαπυκτεύσοιμεν διαπυκτεύσοιτε διαπυκτεύσοιεν
Infinitive διαπυκτεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπυκτευσων διαπυκτευσοντος διαπυκτευσουσα διαπυκτευσουσης διαπυκτευσον διαπυκτευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπυκτεύσομαι διαπυκτεύσει, διαπυκτεύσῃ διαπυκτεύσεται
Dual διαπυκτεύσεσθον διαπυκτεύσεσθον
Plural διαπυκτευσόμεθα διαπυκτεύσεσθε διαπυκτεύσονται
OptativeSingular διαπυκτευσοίμην διαπυκτεύσοιο διαπυκτεύσοιτο
Dual διαπυκτεύσοισθον διαπυκτευσοίσθην
Plural διαπυκτευσοίμεθα διαπυκτεύσοισθε διαπυκτεύσοιντο
Infinitive διαπυκτεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπυκτευσομενος διαπυκτευσομενου διαπυκτευσομενη διαπυκτευσομενης διαπυκτευσομενον διαπυκτευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὔτε δὲ συκοφάντην δέδιασ αὐτὸσ οὔτε λῃστὴν μὴ ὑφέληται τὸ χρυσίον ὑπερβὰσ τὸ θριγκίον ἢ διορύξασ τὸν τοῖχον, οὔτε πράγματα ἔχεισ λογιζόμενοσ ἢ ἀπαιτῶν ἢ τοῖσ καταράτοισ οἰκονόμοισ διαπυκτεύων καὶ πρὸσ τοσαύτασ φροντίδασ μεριζόμενοσ, ἀλλὰ κρηπῖδα συντελέσασ ἑπτὰ ὀβολοὺσ τὸν μισθὸν ἔχων, ἀπαναστὰσ περὶ δείλην ὀψίαν λουσάμενοσ, ἢν δοκῇ, σαπέρδην τινὰ ἢ μαινίδασ ἢ κρομμύων κεφαλίδασ ὀλίγασ πριάμενοσ εὐφραίνεισ σεαυτὸν ᾅδων τὰ πολλὰ καὶ τῇ βελτίστῃ Πενίᾳ προσφιλοσοφῶν. (Lucian, Gallus, (no name) 22:3)

Synonyms

  1. to spar

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION