Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπηδάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαπηδάω διαπηδήσομαι

Structure: δια (Prefix) + πηδά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to leap across, to take a leap

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπήδω διαπήδᾳς διαπήδᾳ
Dual διαπήδᾱτον διαπήδᾱτον
Plural διαπήδωμεν διαπήδᾱτε διαπήδωσιν*
SubjunctiveSingular διαπήδω διαπήδῃς διαπήδῃ
Dual διαπήδητον διαπήδητον
Plural διαπήδωμεν διαπήδητε διαπήδωσιν*
OptativeSingular διαπήδῳμι διαπήδῳς διαπήδῳ
Dual διαπήδῳτον διαπηδῷτην
Plural διαπήδῳμεν διαπήδῳτε διαπήδῳεν
ImperativeSingular διαπῆδᾱ διαπηδᾶτω
Dual διαπήδᾱτον διαπηδᾶτων
Plural διαπήδᾱτε διαπηδῶντων, διαπηδᾶτωσαν
Infinitive διαπήδᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηδων διαπηδωντος διαπηδωσα διαπηδωσης διαπηδων διαπηδωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπήδωμαι διαπήδᾳ διαπήδᾱται
Dual διαπήδᾱσθον διαπήδᾱσθον
Plural διαπηδῶμεθα διαπήδᾱσθε διαπήδωνται
SubjunctiveSingular διαπήδωμαι διαπήδῃ διαπήδηται
Dual διαπήδησθον διαπήδησθον
Plural διαπηδώμεθα διαπήδησθε διαπήδωνται
OptativeSingular διαπηδῷμην διαπήδῳο διαπήδῳτο
Dual διαπήδῳσθον διαπηδῷσθην
Plural διαπηδῷμεθα διαπήδῳσθε διαπήδῳντο
ImperativeSingular διαπήδω διαπηδᾶσθω
Dual διαπήδᾱσθον διαπηδᾶσθων
Plural διαπήδᾱσθε διαπηδᾶσθων, διαπηδᾶσθωσαν
Infinitive διαπήδᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηδωμενος διαπηδωμενου διαπηδωμενη διαπηδωμενης διαπηδωμενον διαπηδωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπηδήσομαι διαπηδήσει, διαπηδήσῃ διαπηδήσεται
Dual διαπηδήσεσθον διαπηδήσεσθον
Plural διαπηδησόμεθα διαπηδήσεσθε διαπηδήσονται
OptativeSingular διαπηδησοίμην διαπηδήσοιο διαπηδήσοιτο
Dual διαπηδήσοισθον διαπηδησοίσθην
Plural διαπηδησοίμεθα διαπηδήσοισθε διαπηδήσοιντο
Infinitive διαπηδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπηδησομενος διαπηδησομενου διαπηδησομενη διαπηδησομενης διαπηδησομενον διαπηδησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπῆδων διεπῆδᾱς διεπῆδᾱν*
Dual διεπήδᾱτον διεπηδᾶτην
Plural διεπήδωμεν διεπήδᾱτε διεπῆδων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπηδῶμην διεπήδω διεπήδᾱτο
Dual διεπήδᾱσθον διεπηδᾶσθην
Plural διεπηδῶμεθα διεπήδᾱσθε διεπήδωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ τάφρον δὲ διαπηδᾶν μελετῶσιν αὐτοῖσ οἱ ἵπποι καὶ τειχίον ὑπεράλλεσθαι, καὶ ἐνὶ λόγῳ, οὐκ ἐστιν ὅτι Ῥωμαίοισ τῶν τε παλαιῶν ἐπιτηδευμάτων, ὅ τι περ ἐκλελειμμένον, οὐκ ἐξ ὑπαρχῆσ ἐπασκεῖται, καὶ ὅσα ἤδη προσεξεύρηται ἐκ τοῦ βασιλέωσ, τὰ μὲν ἐσ κάλλοσ τὰ δὲ ἐσ ὀξύτητα, τὰ δὲ ἐσ ἔκπληξιν τὰ δὲ ἐσ χρείαν τὴν ἐπὶ τῷ ἔργῳ. (Arrian, chapter 44 4:1)
  • οὕτω γὰρ δοκεῖ καὶ Ῥωμύλοσ ἀποκτεῖναι τὸν ἀδελφὸν ὡσ ἄβατον καὶ ἱερὸν τόπον ἐπιχειροῦντα διαπηδᾶν καὶ ποιεῖν ὑπερβατὸν καὶ βέβηλον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 27 1:2)
  • οὕτω γὰρ δοκεῖ καὶ Ῥωμύλοσ ἀποκτεῖναι τὸν ἀδελφὸν ὡσ ἄβατον καὶ ἱερὸν τόπον ἐπιχειροῦντα διαπηδᾶν καὶ ποιεῖν ὑπερβατὸν καὶ βέβηλον. (Plutarch, Quaestiones Romanae, section 27 1:1)
  • οἱ δέ γε δεδιδαγμένοι τε καὶ εἰθισμένοι τάφρουσ διαπηδᾶν καὶ τειχία ὑπεραίρειν καὶ ἐπ’ ὄχθουσ ἀνάλλεσθαι καὶ ἀφ’ ὑψηλῶν ἀσφαλῶσ κατιέναι καὶ τὰ κατάντη ταχὺ ἐλαύνεσθαι, οὗτοι δ’ αὖ τοσοῦτον διαφέροιεν ἂν τῶν ἀμελετήτων ταῦτα ὅσονπερ πτηνοὶ πεζῶν· (Xenophon, Minor Works, , chapter 8 4:1)
  • ἔστι δὲ ταῦτα, τάφρουσ διαπηδᾶν, τειχία ὑπερβαίνειν, ἐπ’ ὄχθουσ ἀνορούειν, ἀπ’ ὄχθων καθάλλεσθαι· (Xenophon, Minor Works, , chapter 3 8:2)

Synonyms

  1. to leap across

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION