Sense

1. to bring about, contrive

Examples

• ἀπεδήμησε δὲ οὐδέποτε βουλῆσ γενομένησ, ἐπεὶ δὲ ὕστερον οἱ περὶ Πομπήϊον ἑώρων αὐτὸν ἐν οἷσ ἐσπούδαζον ἀδίκωσ ἀμετάπειστον καὶ δυσεκβίαστον ἀεί, διεμηχανῶντο φιλικαῖσ τισι συνηγορίαισ ἢ διαίταισ ἢ πραγματείαισ ἔξω περισπᾶν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 19 1:3)
• Ὀρφέα δὲ τὸν Οἰάγρου ἀτελῆ ἀπέπεμψαν ἐξ Αἵδου, φάσμα δείξαντεσ τῆσ γυναικὸσ ἐφ’ ἣν ἧκεν, αὐτὴν δὲ οὐ δόντεσ, ὅτι μαλθακίζεσθαι ἐδόκει, ἅτε ὢν κιθαρῳδόσ, καὶ οὐ τολμᾶν ἕνεκα τοῦ ἔρωτοσ ἀποθνῄσκειν ὥσπερ Ἄλκηστισ, ἀλλὰ διαμηχανᾶσθαι ζῶν εἰσιέναι εἰσ Αἵδου. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 76:2)
• ἀλλὰ γὰρ ἐν ἑκάστοισ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι δικαιότατον οἶμαι τόδε εἶναι, τὸν τὸ παράδειγμα δεικνύντα, οἱο͂ν δεῖ τὸ ἐπιχειρούμενον γίγνεσθαι, μηδὲν ἀπολείπειν τῶν καλλίστων τε καὶ ἀληθεστάτων, ᾧ δὲ ἀδύνατόν τι συμβαίνει τούτων γίγνεσθαι, τοῦτο μὲν αὐτὸ ἐκκλίνειν καὶ μὴ πράττειν, ὅτι δὲ τούτου τῶν λοιπῶν ἐγγύτατά ἐστιν καὶ συγγενέστατον ἔφυ τῶν προσηκόντων πράττειν, τοῦτ’ αὐτὸ διαμηχανᾶσθαι ὅπωσ ἂν γίγνηται, τὸν νομοθέτην δ’ ἐᾶσαι τέλοσ ἐπιθεῖναι τῇ βουλήσει, γενομένου δὲ τούτου, τότ’ ἤδη κοινῇ μετ’ ἐκείνου σκοπεῖν ὅτι τε συμφέρει τῶν εἰρημένων καὶ τί πρόσαντεσ εἴρηται τῆσ νομοθεσίασ· (Plato, Laws, book 5 141:3)

Similar forms

• διαμηχανήσομαί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.