Sense

1. to wet, moisten, to wet one's eyes, to weep

Similar forms

• δίαιταν (335)
• διαίτης (172)
• διαίτῃ (98)
• διαίρεσιν (77)
• διαιρεῖν (67)
• δίαιτα (61)
• διαίτας (45)
• διαιτητῇ (40)
• διαίταις (37)
• διαιρεῖ (36)
• διαιτητὴν (33)
• διαιρῶν (26)
• διαίρεσις (25)
• διαιτᾶν (23)
• διαιρέσει (19)
• διαιτητὴς (19)
• δίαιται (15)
• Δίαιος (15)
• διαιτητῶν (14)
• διαιροῦσι (14)
• διαιτητοῦ (13)
• διαιρετὸν (10)
• διαιτῶν (10)
• διαιτητήν (9)
• διαιτηταὶ (8)
• διαιτῆσαι (8)
• διαιρῇ (8)
• Διαίου (6)
• διαίρειν (6)
• διαὶ (6)
• δίαιτάν (6)
• διαιροῦν (6)
• Διαίῳ (6)
• διαιτᾷν (6)
• διαιτᾶται (5)
• διαιτητὰς (5)
• Δίαιον (5)
• δίαιμον (5)
• διαιτητάς (4)
• διαιτητής (4)
• διαίρει (4)
• διαιροῦσα (4)
• διαιρετόν (4)
• διαιτᾶτο (4)
• διαιροῖ (3)
• διαίρουσι (3)
• διαίμων (3)
• διαιτᾷ (3)
• διαιρῆται (3)
• διαιρετά (3)
• δίαινε (3)
• διαιρετὰ (3)
• διαίρων (3)
• διαιρετήν (2)
• διαί (2)
• διαιρεθὲν (2)
• διαιρετός (2)
• διαί̈σσει (2)
• διαίτῃσι (2)
• διαιρετῷ (2)
• διαιωνίας (2)
• διαιρέαι (2)
• διαιρετὸς (2)
• δίαιθ (2)
• διαιρεθῇ (2)
• διαιρεῖς (2)
• Δίαιξίν (1)
• διαίνουσι (1)
• διαιρέω (1)
• δίαιτ (1)
• διαίτασεν (1)
• διαίτην (1)
• διαιτήσας (1)
• διαιτῳή (1)
• διαίνετο (1)
• διαϊόντα (1)
• διαίρεε (1)
• διαιρεταὶ (1)
• διαιρήσω (1)
• διαιροῖτο (1)
• δίαιταν‧ (1)
• διαίτῃ· (1)
• διαιτήθη (1)
• διαιτῷτο (1)
• Δῖαί (1)
• διαίνων (1)
• διαίθεται (1)
• διαίρεσίς (1)
• διαιρῇς (1)
• διαιροίης (1)
• δίαιτὰν (1)
• διαιτῇν‧ (1)
• διαιτώμην (1)
• διαΐξασα (1)
• διαίνου (1)
• διαιρετὴ (1)
• διαΐσσων (1)
• διαιτᾷς (1)
• διαίτη (1)
• διαίνεσθε (1)
• διαιρεῖτε (1)
• διαιρῆσον (1)
• διαιροῖτ (1)
• διαιρῶσι (1)
• δίαιτᾳ (1)
• διαιτᾷν‧ (1)
• διαιτηθῇ (1)
• διαίτῃσιν‧ (1)
• διαιτῶσι (1)
• διαίνω (1)
• διαιρετοὶ (1)
• διαιροίη (1)
• διαιτάσθω (1)
• διαιτῆν (1)
• διαιτήσει (1)
• διαιτῶμαι (1)
• διαιβολίῃ (1)
• διαίνομαι (1)
• διαϊόντος (1)
• διαιρέεις (1)
• διαιρετὰς (1)
• διαιρετοῦ (1)
• διαίρηται (1)
• διάϊ[σσεν (1)
• διαίτῃ‧ (1)
• διαιτηταί (1)
• διαί‐ (1)
• διαϊόν (1)
• διαίθρου (1)
• διαιρήσει (1)
• διαιροῖς (1)
• δίαιτά (1)
• διαιτῇν (1)
• διαίτῃσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.