뜻

1. a passing of life, a way or course of life, pastimes

예문

• οἱ δ’ ὕστερον ἅμα τῷ κροτάφῳ προσέβαλόν τινα καὶ κόσμον οἰκεῖον τῇ παρὰ τὸν οἶνον διαγωγῇ, μηχανησάμενοι τὸν στέφανον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 16 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 16 1:2)

• καὶ τοῦτ’ ἔλεγεν αὐτὸσ γελῶν καὶ τῶν παρόντων δ’ ἅθρουσ ἐξεχύθη γέλωσ καὶ διαγωγὴ πλείων ἐνέπεσεν καὶ διατριβή, ὥστε ἥδυσμα γενέσθαι τῷ συμποσίῳ τὴν τῶν ἄρτων ἔνδειαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 16 1:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 16 1:1)

• ὡσ γὰρ οὐδὲ συμβιῶν ἡμῖν ἡδέωσ ἐώρα κατηφεῖσ ὄντασ οὔτε σὲ οὔτε τὴν μητέρα, οὕτωσ οὐδὲ νῦν μετὰ θεῶν ὢν καὶ τούτοισ συνεστιώμενοσ εὐαρεστήσειεν ἂν τῇ τοιαύτῃ ὑμῶν διαγωγῇ. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 4:2)

  (플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 37 4:2)

• ἡ δὲ διὰ πάντων αὐτῶν διαγωγή, ἄνω καὶ κάτω μεταβαίνουσα ἐφ’ ἕκαστον, μόγισ ἐπιστήμην ἐνέτεκεν εὖ πεφυκότοσ εὖ πεφυκότι· (Plato, Epistles, Letter 7 131:1)

  (플라톤, Epistles, Letter 7 131:1)

• "συναναιρεῖται γὰρ αὐτῇ πῦρ ἑστιοῦχον ἑστία κρατῆρεσ ὑποδοχαὶ ξενισμοί, φιλανθρωπότατα καὶ πρῶτα κοινωνήματα πρὸσ ἀλλήλουσ, μᾶλλον δὲ σύμπασ ὁ βίοσ, εἴ γε διαγωγὴ τίσ ἐστιν ἀνθρώπου πράξεων ἔχουσα διέξοδον, ὧν ἡ τῆσ τροφῆσ χρεία καὶ παρασκευὴ τὰσ πλείστασ παρακαλεῖ. (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 15 1:2)

  (플루타르코스, Septem sapientium convivium, chapter, section 15 1:2)

유사 형태

• διαγωγὴν (35)
• διάγων (17)
• διαγωγῆς (15)
• διαγωγήν (12)
• διαγωγὰς (6)
• διαγωγὴ (5)
• διαγωγῇ (4)
• διαγωγή (2)
• διαγωγάς (2)
• διάγω (2)
• διαγωγαῖς (2)
• διαγωνίους (2)
• διαγώγιον (1)
• διαγωγαὶ (1)
• διαγώνιός (1)
• διάγωμεν (1)
• διαγωγικὰ (1)
• διάγωσιν (1)
• διαγώνιος (1)
• διαγωγῶν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.