Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφωτίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαφωτίζω διαφωτιῶ

Structure: δια (Prefix) + φωτίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to clear completely

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφωτίζω διαφωτίζεις διαφωτίζει
Dual διαφωτίζετον διαφωτίζετον
Plural διαφωτίζομεν διαφωτίζετε διαφωτίζουσιν*
SubjunctiveSingular διαφωτίζω διαφωτίζῃς διαφωτίζῃ
Dual διαφωτίζητον διαφωτίζητον
Plural διαφωτίζωμεν διαφωτίζητε διαφωτίζωσιν*
OptativeSingular διαφωτίζοιμι διαφωτίζοις διαφωτίζοι
Dual διαφωτίζοιτον διαφωτιζοίτην
Plural διαφωτίζοιμεν διαφωτίζοιτε διαφωτίζοιεν
ImperativeSingular διαφώτιζε διαφωτιζέτω
Dual διαφωτίζετον διαφωτιζέτων
Plural διαφωτίζετε διαφωτιζόντων, διαφωτιζέτωσαν
Infinitive διαφωτίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφωτιζων διαφωτιζοντος διαφωτιζουσα διαφωτιζουσης διαφωτιζον διαφωτιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφωτίζομαι διαφωτίζει, διαφωτίζῃ διαφωτίζεται
Dual διαφωτίζεσθον διαφωτίζεσθον
Plural διαφωτιζόμεθα διαφωτίζεσθε διαφωτίζονται
SubjunctiveSingular διαφωτίζωμαι διαφωτίζῃ διαφωτίζηται
Dual διαφωτίζησθον διαφωτίζησθον
Plural διαφωτιζώμεθα διαφωτίζησθε διαφωτίζωνται
OptativeSingular διαφωτιζοίμην διαφωτίζοιο διαφωτίζοιτο
Dual διαφωτίζοισθον διαφωτιζοίσθην
Plural διαφωτιζοίμεθα διαφωτίζοισθε διαφωτίζοιντο
ImperativeSingular διαφωτίζου διαφωτιζέσθω
Dual διαφωτίζεσθον διαφωτιζέσθων
Plural διαφωτίζεσθε διαφωτιζέσθων, διαφωτιζέσθωσαν
Infinitive διαφωτίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφωτιζομενος διαφωτιζομενου διαφωτιζομενη διαφωτιζομενης διαφωτιζομενον διαφωτιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφωτίω διαφωτίεις διαφωτίει
Dual διαφωτίειτον διαφωτίειτον
Plural διαφωτίουμεν διαφωτίειτε διαφωτίουσιν*
OptativeSingular διαφωτίοιμι διαφωτίοις διαφωτίοι
Dual διαφωτίοιτον διαφωτιοίτην
Plural διαφωτίοιμεν διαφωτίοιτε διαφωτίοιεν
Infinitive διαφωτίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφωτιων διαφωτιουντος διαφωτιουσα διαφωτιουσης διαφωτιουν διαφωτιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφωτίουμαι διαφωτίει, διαφωτίῃ διαφωτίειται
Dual διαφωτίεισθον διαφωτίεισθον
Plural διαφωτιοῦμεθα διαφωτίεισθε διαφωτίουνται
OptativeSingular διαφωτιοίμην διαφωτίοιο διαφωτίοιτο
Dual διαφωτίοισθον διαφωτιοίσθην
Plural διαφωτιοίμεθα διαφωτίοισθε διαφωτίοιντο
Infinitive διαφωτίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφωτιουμενος διαφωτιουμενου διαφωτιουμενη διαφωτιουμενης διαφωτιουμενον διαφωτιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to clear completely

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION