Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφράγνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφράγνυμι διαφράξω

Structure: διαφράγνυ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: fra/ssw

Sense

  1. to barricade

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφράγνυμι διάφραγνυς διαφράγνυσιν*
Dual διαφράγνυτον διαφράγνυτον
Plural διαφράγνυμεν διαφράγνυτε διαφραγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular διαφραγνύω διαφραγνύῃς διαφραγνύῃ
Dual διαφραγνύητον διαφραγνύητον
Plural διαφραγνύωμεν διαφραγνύητε διαφραγνύωσιν*
OptativeSingular διαφραγνύοιμι διαφραγνύοις διαφραγνύοι
Dual διαφραγνύοιτον διαφραγνυοίτην
Plural διαφραγνύοιμεν διαφραγνύοιτε διαφραγνύοιεν
ImperativeSingular διάφραγνυ διαφραγνύτω
Dual διαφράγνυτον διαφραγνύτων
Plural διαφράγνυτε διαφραγνύντων
Infinitive διαφραγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφραγνῡς διαφραγνυντος διαφραγνῡσα διαφραγνῡσης διαφραγνυν διαφραγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφράγνυμαι διαφράγνυσαι διαφράγνυται
Dual διαφράγνυσθον διαφράγνυσθον
Plural διαφραγνύμεθα διαφράγνυσθε διαφράγνυνται
SubjunctiveSingular διαφραγνύωμαι διαφραγνύῃ διαφραγνύηται
Dual διαφραγνύησθον διαφραγνύησθον
Plural διαφραγνυώμεθα διαφραγνύησθε διαφραγνύωνται
OptativeSingular διαφραγνυοίμην διαφραγνύοιο διαφραγνύοιτο
Dual διαφραγνύοισθον διαφραγνυοίσθην
Plural διαφραγνυοίμεθα διαφραγνύοισθε διαφραγνύοιντο
ImperativeSingular διαφράγνυσο διαφραγνύσθω
Dual διαφράγνυσθον διαφραγνύσθων
Plural διαφράγνυσθε διαφραγνύσθων
Infinitive διαφράγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφραγνυμενος διαφραγνυμενου διαφραγνυμενη διαφραγνυμενης διαφραγνυμενον διαφραγνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφράξω διαφράξεις διαφράξει
Dual διαφράξετον διαφράξετον
Plural διαφράξομεν διαφράξετε διαφράξουσιν*
OptativeSingular διαφράξοιμι διαφράξοις διαφράξοι
Dual διαφράξοιτον διαφραξοίτην
Plural διαφράξοιμεν διαφράξοιτε διαφράξοιεν
Infinitive διαφράξειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφραξων διαφραξοντος διαφραξουσα διαφραξουσης διαφραξον διαφραξοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφράξομαι διαφράξει, διαφράξῃ διαφράξεται
Dual διαφράξεσθον διαφράξεσθον
Plural διαφραξόμεθα διαφράξεσθε διαφράξονται
OptativeSingular διαφραξοίμην διαφράξοιο διαφράξοιτο
Dual διαφράξοισθον διαφραξοίσθην
Plural διαφραξοίμεθα διαφράξοισθε διαφράξοιντο
Infinitive διαφράξεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφραξομενος διαφραξομενου διαφραξομενη διαφραξομενης διαφραξομενον διαφραξομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιάφραγνυν ἐδιάφραγνυς ἐδιάφραγνυν*
Dual ἐδιαφράγνυτον ἐδιαφραγνύτην
Plural ἐδιαφράγνυμεν ἐδιαφράγνυτε ἐδιαφράγνυσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδιαφραγνύμην ἐδιαφραγνύου, ἐδιαφράγνυσο ἐδιαφράγνυτο
Dual ἐδιαφράγνυσθον ἐδιαφραγνύσθην
Plural ἐδιαφραγνύμεθα ἐδιαφράγνυσθε ἐδιαφράγνυντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to barricade

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION