Hellas Alive Dictionary - διαφοιταω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαφοιτάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαφοιτάω διαφοιτήσω

Structure: δια (Prefix) + φοιτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

to wander or roam continually, to get abroad

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφοίτω	διαφοίτᾳς	διαφοίτᾳ
	Dual		διαφοίτᾱτον	διαφοίτᾱτον
	Plural	διαφοίτωμεν	διαφοίτᾱτε	διαφοίτωσιν*
Subjunctive	Singular	διαφοίτω	διαφοίτῃς	διαφοίτῃ
	Dual		διαφοίτητον	διαφοίτητον
	Plural	διαφοίτωμεν	διαφοίτητε	διαφοίτωσιν*
Optative	Singular	διαφοίτῳμι	διαφοίτῳς	διαφοίτῳ
	Dual		διαφοίτῳτον	διαφοιτῷτην
	Plural	διαφοίτῳμεν	διαφοίτῳτε	διαφοίτῳεν
Imperative	Singular		διαφοῖτᾱ	διαφοιτᾶτω
	Dual		διαφοίτᾱτον	διαφοιτᾶτων
	Plural		διαφοίτᾱτε	διαφοιτῶντων, διαφοιτᾶτωσαν
Infinitive		διαφοίτᾱν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφοιτων διαφοιτωντος	διαφοιτωσα διαφοιτωσης	διαφοιτων διαφοιτωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφοίτωμαι	διαφοίτᾳ	διαφοίτᾱται
	Dual		διαφοίτᾱσθον	διαφοίτᾱσθον
	Plural	διαφοιτῶμεθα	διαφοίτᾱσθε	διαφοίτωνται
Subjunctive	Singular	διαφοίτωμαι	διαφοίτῃ	διαφοίτηται
	Dual		διαφοίτησθον	διαφοίτησθον
	Plural	διαφοιτώμεθα	διαφοίτησθε	διαφοίτωνται
Optative	Singular	διαφοιτῷμην	διαφοίτῳο	διαφοίτῳτο
	Dual		διαφοίτῳσθον	διαφοιτῷσθην
	Plural	διαφοιτῷμεθα	διαφοίτῳσθε	διαφοίτῳντο
Imperative	Singular		διαφοίτω	διαφοιτᾶσθω
	Dual		διαφοίτᾱσθον	διαφοιτᾶσθων
	Plural		διαφοίτᾱσθε	διαφοιτᾶσθων, διαφοιτᾶσθωσαν
Infinitive		διαφοίτᾱσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφοιτωμενος διαφοιτωμενου	διαφοιτωμενη διαφοιτωμενης	διαφοιτωμενον διαφοιτωμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφοιτήσω	διαφοιτήσεις	διαφοιτήσει
	Dual		διαφοιτήσετον	διαφοιτήσετον
	Plural	διαφοιτήσομεν	διαφοιτήσετε	διαφοιτήσουσιν*
Optative	Singular	διαφοιτήσοιμι	διαφοιτήσοις	διαφοιτήσοι
	Dual		διαφοιτήσοιτον	διαφοιτησοίτην
	Plural	διαφοιτήσοιμεν	διαφοιτήσοιτε	διαφοιτήσοιεν
Infinitive		διαφοιτήσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφοιτησων διαφοιτησοντος	διαφοιτησουσα διαφοιτησουσης	διαφοιτησον διαφοιτησοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διαφοιτήσομαι	διαφοιτήσει, διαφοιτήσῃ	διαφοιτήσεται
	Dual		διαφοιτήσεσθον	διαφοιτήσεσθον
	Plural	διαφοιτησόμεθα	διαφοιτήσεσθε	διαφοιτήσονται
Optative	Singular	διαφοιτησοίμην	διαφοιτήσοιο	διαφοιτήσοιτο
	Dual		διαφοιτήσοισθον	διαφοιτησοίσθην
	Plural	διαφοιτησοίμεθα	διαφοιτήσοισθε	διαφοιτήσοιντο
Infinitive		διαφοιτήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διαφοιτησομενος διαφοιτησομενου	διαφοιτησομενη διαφοιτησομενης	διαφοιτησομενον διαφοιτησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεφοῖτων	διεφοῖτᾱς	διεφοῖτᾱν*
	Dual		διεφοίτᾱτον	διεφοιτᾶτην
	Plural	διεφοίτωμεν	διεφοίτᾱτε	διεφοῖτων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διεφοιτῶμην	διεφοίτω	διεφοίτᾱτο
	Dual		διεφοίτᾱσθον	διεφοιτᾶσθην
	Plural	διεφοιτῶμεθα	διεφοίτᾱσθε	διεφοίτωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

κἂν μὲν μὴ φῇ μηδ’ ἐθελήσῃ μηδ’ εὐθὺσ γνωσιμαχήσῃ, ἱερὸν πόλεμον πρωὐδᾶν αὐτῷ, καὶ τοῖσι θεοῖσιν ἀπειπεῖν διὰ τῆσ χώρασ τῆσ ὑμετέρασ ἐστυκόσι μὴ διαφοιτᾶν, ὥσπερ πρότερον μοιχεύσοντεσ τὰσ Ἀλκμήνασ κατέβαινον καὶ τὰσ Ἀλόπασ καὶ τὰσ Σεμέλασ· (Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme4)
ἐπεὶ δὲ κατελήφθη τὸ Ἀρίμινον, ὥσπερ ἀνεῳγμένου τοῦ πολέμου πλατείαισ πύλαισ ἐπὶ πᾶσαν ὁμοῦ τὴν γῆν καὶ θάλασσαν, καὶ συγκεχυμένων ἅμα τοῖσ ὁρ́οισ τῆσ ἐπαρχίασ τῶν νόμων τῆσ πόλεωσ, οὐκ ἄνδρασ ἄν τισ ᾠήθη καὶ γυναῖκασ, ὥσπερ ἄλλοτε, σὺν ἐκπλήξει διαφοιτᾶν τῆσ Ἰταλίασ, ἀλλὰ τὰσ πόλεισ αὐτὰσ ἀνισταμένασ φυγῇ διαφέρεσθαι δι’ ἀλλήλων, τὴν δὲ Ῥώμην ὥσπερ ὑπὸ ῥευμάτων πιμπλαμένην φυγαῖσ τῶν πέριξ δήμων καὶ μεταστάσεσιν, οὔτε ἄρχοντι πεῖσαι ῥᾳδίαν οὖσαν οὔτε λόγῳ καθεκτήν, ἐν πολλῷ κλύδωνι καὶ σάλῳ μικρὸν ἀπολιπεῖν αὐτὴν ὑφ’ αὑτῆσ ἀνατετράφθαι. (Plutarch, Caesar, chapter 33 1:1)

Synonyms

to wander or roam continually
- πλάζω (to make to wander or roam)

Derived

ἀποφοιτάω (to cease to go to school)
εἰσφοιτάω (to go often to or into)
ἐκφοιτάω (to go out constantly, be in the habit of going out, to be spread abroad)
ἐπιφοιτάω (to come habitually to, visit again and again, visitors)
καταφοιτάω (to come down constantly or regularly)
προσφοιτάω (to go or come to frequently, to resort to, to visit constantly)
συμφοιτάω (to go regularly to, together, to go to school together)
φοιτάω (to go to and fro, up and down, to stalk)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

διαφοιτάω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to wander or roam continually

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

διαφοιτάω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to wander or roam continually

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어