뜻

1. to wander or roam continually, to get abroad

예문

• κἂν μὲν μὴ φῇ μηδ’ ἐθελήσῃ μηδ’ εὐθὺσ γνωσιμαχήσῃ, ἱερὸν πόλεμον πρωὐδᾶν αὐτῷ, καὶ τοῖσι θεοῖσιν ἀπειπεῖν διὰ τῆσ χώρασ τῆσ ὑμετέρασ ἐστυκόσι μὴ διαφοιτᾶν, ὥσπερ πρότερον μοιχεύσοντεσ τὰσ Ἀλκμήνασ κατέβαινον καὶ τὰσ Ἀλόπασ καὶ τὰσ Σεμέλασ· (Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme4)

  (아리스토파네스, Birds, Agon, antepirrheme4)

• ἐπεὶ δὲ κατελήφθη τὸ Ἀρίμινον, ὥσπερ ἀνεῳγμένου τοῦ πολέμου πλατείαισ πύλαισ ἐπὶ πᾶσαν ὁμοῦ τὴν γῆν καὶ θάλασσαν, καὶ συγκεχυμένων ἅμα τοῖσ ὁρ́οισ τῆσ ἐπαρχίασ τῶν νόμων τῆσ πόλεωσ, οὐκ ἄνδρασ ἄν τισ ᾠήθη καὶ γυναῖκασ, ὥσπερ ἄλλοτε, σὺν ἐκπλήξει διαφοιτᾶν τῆσ Ἰταλίασ, ἀλλὰ τὰσ πόλεισ αὐτὰσ ἀνισταμένασ φυγῇ διαφέρεσθαι δι’ ἀλλήλων, τὴν δὲ Ῥώμην ὥσπερ ὑπὸ ῥευμάτων πιμπλαμένην φυγαῖσ τῶν πέριξ δήμων καὶ μεταστάσεσιν, οὔτε ἄρχοντι πεῖσαι ῥᾳδίαν οὖσαν οὔτε λόγῳ καθεκτήν, ἐν πολλῷ κλύδωνι καὶ σάλῳ μικρὸν ἀπολιπεῖν αὐτὴν ὑφ’ αὑτῆσ ἀνατετράφθαι. (Plutarch, Caesar, chapter 33 1:1)

  (플루타르코스, Caesar, chapter 33 1:1)

유사 형태

• διαφοιτᾶν (2)
• διαφοιτῆσαι (2)
• διαφοιτώντων (1)
• διαφοιτῆσαν (1)
• διαφοιτῶσιν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.