Sense

1. blood that has run from a wound, gore

Examples

• ἦμοσ κόκκυξ κοκκύζει δρυὸσ ἐν πετάλοισι τὸ πρῶτον, τέρπει δὲ βροτοὺσ ἐπ’ ἀπείρονα γαῖαν, τῆμοσ Ζεὺσ ὑοί τρίτῳ ἤματι μηδ’ ἀπολήγοι, μήτ’ ἄρ’ ὑπερβάλλων βοὸσ ὁπλὴν μήτ’ ἀπολείπων· (Hesiod, Works and Days, Book WD 55:5)
• ὦ Ζεῦ, τί δῆτα τοὺσ ταλαιπώρουσ βροτοὺσ φρονεῖν λέγουσι; (Euripides, Suppliants, episode 2:3)
• αὕτη μὲν ἐν ξηροῖσιν ἐκτρέφει βροτούσ· (Euripides, episode 8:4)
• ὃσ δ’ ἦλθ’ ἔπειτ’, ἀντίπαλον ὁ Σεμέλησ γόνοσ βότρυοσ ὑγρὸν πῶμ’ ηὑρ͂ε κεἰσηνέγκατο θνητοῖσ, ὃ παύει τοὺσ ταλαιπώρουσ βροτοὺσ λύπησ, ὅταν πλησθῶσιν ἀμπέλου ῥοῆσ, ὕπνον τε λήθην τῶν καθ’ ἡμέραν κακῶν δίδωσιν, οὐδ’ ἔστ’ ἄλλο φάρμακον πόνων. (Euripides, episode 8:5)
• ‐ αἴσθησισ γὰρ οὖν κἀκ τῶν θυραίων πημάτων δάκνει βροτούσ. (Euripides, episode 1:36)

Similar forms

• βροτῶν (280)
• βροτοῖς (132)
• βροτοῖσιν (57)
• βροτοῖσι (53)
• βροτοὶ (38)
• βροτὸς (36)
• βροτὸν (23)
• βροτοὺς (20)
• βροτοί (20)
• βροτῷ (14)
• βροτούς (14)
• βρότειον (13)
• βροτός (12)
• βροτόεντα (9)
• βρότον (5)
• βροτοῦ (5)
• βροτείων (4)
• βροτησίᾳ (3)
• Βροτέας (3)
• βροτέην (3)
• βροτείῳ (3)
• βρότεα (2)
• βροτόν (2)
• βροτέης (2)
• βροτέῳ (2)
• βροτείοις (2)
• βρότεια (2)
• βροτήσια (2)
• βρότειος (2)
• βροτέου (2)
• βρότεοι (2)
• βροτησίαν (2)
• βροτέῃ (1)
• βρότεος (1)
• Βροτίνῳ (1)
• βροτο[ῖς (1)
• βροτώ (1)
• βροτείαν (1)
• βροτείως (1)
• βροτοῖν (1)
• βρόταχον (1)
• βροτείου (1)
• βρότεον (1)
• βροτήσιος (1)
• βροτὲ (1)
• βροτᾶν (1)
• βροτόεντ (1)
• ΒΡΟΤΟΣ (1)
• βροτέαις (1)
• βροτείη (1)
• βροτοῖο (1)
• <βροτὸν> (1)
• Βρόταχος (1)
• βροτεί‐ (1)
• βροτέων (1)
• βροτοῖσίν (1)
• ̔βροτός (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary