Sense

1. blood that has run from a wound, gore

Examples

• σκέψασθε, πρὸσ θεῶν, τὴν τύχην δυοῖν βροτοῖν. (Sophocles, Ajax, episode 1:23)

Similar forms

• βροτῶν (280)
• βροτοῖς (132)
• βροτοῖσιν (57)
• βροτοῖσι (53)
• βροτοὶ (38)
• βροτὸς (36)
• βροτὸν (23)
• βροτοί (20)
• βροτοὺς (20)
• βροτῷ (14)
• βροτούς (14)
• βρότειον (13)
• βροτός (12)
• βροτόεντα (9)
• βρότον (5)
• βροτοῦ (5)
• βροτείων (4)
• Βροτέας (3)
• βροτέην (3)
• βροτείῳ (3)
• βροτησίᾳ (3)
• βροτείοις (2)
• βροτήσια (2)
• βρότεια (2)
• βροτέου (2)
• βρότειος (2)
• βρότεοι (2)
• βροτησίαν (2)
• βροτόν (2)
• βρότεα (2)
• βροτέῳ (2)
• βροτέης (2)
• βρότεον (1)
• βροτήσιος (1)
• βροτὲ (1)
• βροτόεντ (1)
• ΒΡΟΤΟΣ (1)
• βροτᾶν (1)
• βροτοῖο (1)
• <βροτὸν> (1)
• βροτέαις (1)
• βροτείη (1)
• βροτέων (1)
• βροτοῖσίν (1)
• ̔βροτός (1)
• Βρόταχος (1)
• βροτεί‐ (1)
• βρότεος (1)
• Βροτίνῳ (1)
• βροτο[ῖς (1)
• βροτώ (1)
• βροτέῃ (1)
• βροτείως (1)
• βροτοῖν (1)
• βροτείαν (1)
• βρόταχον (1)
• βροτείου (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary