뜻

1. 손해, 중상, 상처

1. a harming, damage

유사 형태

• βλάψαι (46)
• βλάψει (18)
• βλάψειν (12)
• βλάψας (10)
• βλάψῃ (9)
• βλάψεις (6)
• βλάψειεν (5)
• βλάψαντες (5)
• βλάψουσι (3)
• βλάψετε (3)
• βλάψε (2)
• βλάψεων (2)
• βλάψασα (2)
• βλάψαντος (2)
• βλάψω (2)
• βλάψαντα (2)
• βλάψωσι (2)
• βλάψουσιν (2)
• βλάψεν (2)
• βλαψάντων (1)
• βλάψιος (1)
• βλάψωμεν (1)
• βλάψαντας (1)
• βλάψαν (1)
• βλάψον (1)
• βλάψειε (1)
• βλάψῃς (1)
• βλαψάτω (1)
• βλάψοντος (1)
• βλάψαιέν (1)
• βλάψομεν (1)
• βλάψαντ (1)
• βλάψασαν (1)
• βλάψοντα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.