Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βεβηλόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βεβηλόω

Structure: βεβηλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from be/bhlos

Sense

  1. to profane

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβηλῶ βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλοῦτον βεβηλοῦτον
Plural βεβηλοῦμεν βεβηλοῦτε βεβηλοῦσιν*
SubjunctiveSingular βεβηλῶ βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλῶτον βεβηλῶτον
Plural βεβηλῶμεν βεβηλῶτε βεβηλῶσιν*
OptativeSingular βεβηλοῖμι βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλοῖτον βεβηλοίτην
Plural βεβηλοῖμεν βεβηλοῖτε βεβηλοῖεν
ImperativeSingular βεβήλου βεβηλούτω
Dual βεβηλοῦτον βεβηλούτων
Plural βεβηλοῦτε βεβηλούντων, βεβηλούτωσαν
Infinitive βεβηλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβηλων βεβηλουντος βεβηλουσα βεβηλουσης βεβηλουν βεβηλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβηλοῦμαι βεβηλοῖ βεβηλοῦται
Dual βεβηλοῦσθον βεβηλοῦσθον
Plural βεβηλούμεθα βεβηλοῦσθε βεβηλοῦνται
SubjunctiveSingular βεβηλῶμαι βεβηλοῖ βεβηλῶται
Dual βεβηλῶσθον βεβηλῶσθον
Plural βεβηλώμεθα βεβηλῶσθε βεβηλῶνται
OptativeSingular βεβηλοίμην βεβηλοῖο βεβηλοῖτο
Dual βεβηλοῖσθον βεβηλοίσθην
Plural βεβηλοίμεθα βεβηλοῖσθε βεβηλοῖντο
ImperativeSingular βεβηλοῦ βεβηλούσθω
Dual βεβηλοῦσθον βεβηλούσθων
Plural βεβηλοῦσθε βεβηλούσθων, βεβηλούσθωσαν
Infinitive βεβηλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβηλουμενος βεβηλουμενου βεβηλουμενη βεβηλουμενης βεβηλουμενον βεβηλουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβεβήλουν ἐβεβήλους ἐβεβήλουν*
Dual ἐβεβηλοῦτον ἐβεβηλούτην
Plural ἐβεβηλοῦμεν ἐβεβηλοῦτε ἐβεβήλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβεβηλούμην ἐβεβηλοῦ ἐβεβηλοῦτο
Dual ἐβεβηλοῦσθον ἐβεβηλούσθην
Plural ἐβεβηλούμεθα ἐβεβηλοῦσθε ἐβεβηλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Κύριε Κύριε, βασιλεῦ τῶν οὐρανῶν καὶ δέσποτα πάσησ κτίσεωσ, ἅγιε ἐν ἁγίοισ, μόναρχε, παντοκράτωρ, πρόσχεσ ἡμῖν καταπονουμένοισ ὑπὸ ἀνοσίου καὶ βεβήλου θράσει καὶ σθένει πεφρυαγμένου. (Septuagint, Liber Maccabees III 2:2)
  • καὶ οἱ ἱερεῖσ αὐτῆσ ἠθέτησαν νόμον μου καὶ ἐβεβήλουν τὰ ἅγιά μου. ἀναμέσον ἁγίου καὶ βεβήλου οὐ διέστελλον καὶ ἀναμέσον ἀκαθάρτου καὶ τοῦ καθαροῦ οὐ διέστελλον καὶ ἀπὸ τῶν σαββάτων μου παρεκάλυπτον τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτῶν, καὶ ἐβεβηλούμην ἐν μέσῳ αὐτῶν. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 22:26)
  • καὶ τὸν λαόν μου διδάξουσιν ἀνὰ μέσον ἁγίου καὶ βεβήλου καὶ ἀνὰ μέσον ἀκαθάρτου καὶ καθαροῦ γνωριοῦσιν αὐτοῖσ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 44:23)
  • ὧν δ’ ἀπέκτεινεν ἀνδρῶν τὰσ εἰκόνασ ἀνελὼν ἐκ παντὸσ ἱεροῦ καὶ βεβήλου τόπου, φέρων εἰσ τοὺσ αὐτοὺσ τόπουσ τὰσ ἰδίασ ἀντ’ ἐκείνων ἀνέστησεν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 8 6:1)
  • χρημάτων μὲν γὰρ εἵνεκεν, εἴ που μόνον ἐλπισθείη, καὶ ναοὶ καὶ τάφοι παρενομήθησαν, οὔθ’ ἱεροῦ τινοσ οὕτωσ ἀσύλου δόξαντοσ, ὡσ μὴ περιαιρεθῆναι τὸν ἐν αὐτῷ κόσμον, οὔτε βεβήλου μὴ πᾶν ὁτιοῦν τῶν ἀπηγορευμένων παθόντοσ, εἰ μέλλοι μόνον εἰσ εὐπορίαν τῇ τῆσ ἀδικούσησ πλεονεξίᾳ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 113:1)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION