Ancient Greek-English Dictionary Language

βεβηλόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βεβηλόω

Structure: βεβηλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from be/bhlos

Sense

  1. to profane

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβηλῶ βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλοῦτον βεβηλοῦτον
Plural βεβηλοῦμεν βεβηλοῦτε βεβηλοῦσιν*
SubjunctiveSingular βεβηλῶ βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλῶτον βεβηλῶτον
Plural βεβηλῶμεν βεβηλῶτε βεβηλῶσιν*
OptativeSingular βεβηλοῖμι βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλοῖτον βεβηλοίτην
Plural βεβηλοῖμεν βεβηλοῖτε βεβηλοῖεν
ImperativeSingular βεβήλου βεβηλούτω
Dual βεβηλοῦτον βεβηλούτων
Plural βεβηλοῦτε βεβηλούντων, βεβηλούτωσαν
Infinitive βεβηλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβηλων βεβηλουντος βεβηλουσα βεβηλουσης βεβηλουν βεβηλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβηλοῦμαι βεβηλοῖ βεβηλοῦται
Dual βεβηλοῦσθον βεβηλοῦσθον
Plural βεβηλούμεθα βεβηλοῦσθε βεβηλοῦνται
SubjunctiveSingular βεβηλῶμαι βεβηλοῖ βεβηλῶται
Dual βεβηλῶσθον βεβηλῶσθον
Plural βεβηλώμεθα βεβηλῶσθε βεβηλῶνται
OptativeSingular βεβηλοίμην βεβηλοῖο βεβηλοῖτο
Dual βεβηλοῖσθον βεβηλοίσθην
Plural βεβηλοίμεθα βεβηλοῖσθε βεβηλοῖντο
ImperativeSingular βεβηλοῦ βεβηλούσθω
Dual βεβηλοῦσθον βεβηλούσθων
Plural βεβηλοῦσθε βεβηλούσθων, βεβηλούσθωσαν
Infinitive βεβηλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβηλουμενος βεβηλουμενου βεβηλουμενη βεβηλουμενης βεβηλουμενον βεβηλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ταῖσ μιαραῖσ χερσὶ τὰ ἱερὰ σκεύη λαμβάνων καὶ τὰ ὑπ̓ ἄλλων βασιλέων ἀνατεθέντα πρὸσ αὔξησιν καὶ δόξαν τοῦ τόπου καὶ τιμὴν ταῖσ βεβήλοισ χερσὶ συσσύρων ἐπεδίδου. (Septuagint, Liber Maccabees II 5:16)
  • οὗτοι προαιρέσει τε ὁμοίᾳ ἐχρήσαντο περὶ τὴν ἐκλογὴν τῶν ὑποθέσεων καὶ δυνάμεισ οὐ πολύ τι διαφερούσασ ἔσχον ἀλλήλων, οἳ μὲν τὰσ Ἑλληνικὰσ ἀναγράφοντεσ ἱστορίασ, οἳ δὲ τὰσ βαρβαρικάσ, αὐτάσ τε ταύτασ οὐ συνάπτοντεσ ἀλλήλαισ, ἀλλὰ κατ’ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ διαιροῦντεσ καὶ χωρὶσ ἀλλήλων ἐκφέροντεσ, ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν φυλάττοντεσ σκοπόν, ὅσαι διεσῴζοντο παρὰ τοῖσ ἐπιχωρίοισ μνῆμαι κατὰ ἔθνη τε καὶ κατὰ πόλεισ, εἴ τ’ ἐν ἱεροῖσ εἴ τ’ ἐν βεβήλοισ ἀποκείμεναι γραφαί, ταύτασ εἰσ τὴν κοινὴν ἁπάντων γνῶσιν ἐξενεγκεῖν, οἱάσ παρέλαβον, μήτε προστιθέντεσ αὐταῖσ τι μήτε ἀφαιροῦντεσ· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 5 1:3)
  • ἀλλ’, ὦ τέκνον, θάκησιν εἴ τινα βλέπεισ ἢ πρὸσ βεβήλοισ ἢ πρὸσ ἄλσεσιν θεῶν, στῆσόν με κἀξίδρυσον, ὡσ πυθώμεθα ὅπου ποτ’ ἐσμέν· (Sophocles, Oedipus at Colonus, episode 1:5)
  • εἰή δ’ ἂν καὶ παρὰ ταῦτα τοῖσ βεβήλοισ ἡμῖν ἄδηλα ἕτερα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 69 6:3)
  • διὸ καὶ τοὺσ ποιητὰσ αὐτῆσ καὶ τοὺσ συγγραφεῖσ τῶν ἱστοριῶν οὐκ ἐπιμνησθῆναί φησιν Ἑκαταῖοσ ὁ Ἀβδηρίτησ οὐδὲ τῶν κατ’ αὐτὴν πολιτευσαμένων ἀνδρῶν, ὡσ ἁγνῆσ οὔσησ καὶ μὴ δέον αὐτὴν βεβήλοισ στόμασιν διασαφεῖσθαι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 45:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION