Ancient Greek-English Dictionary Language

βεβηλόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βεβηλόω

Structure: βεβηλό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from be/bhlos

Sense

  1. to profane

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβηλῶ βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλοῦτον βεβηλοῦτον
Plural βεβηλοῦμεν βεβηλοῦτε βεβηλοῦσιν*
SubjunctiveSingular βεβηλῶ βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλῶτον βεβηλῶτον
Plural βεβηλῶμεν βεβηλῶτε βεβηλῶσιν*
OptativeSingular βεβηλοῖμι βεβηλοῖς βεβηλοῖ
Dual βεβηλοῖτον βεβηλοίτην
Plural βεβηλοῖμεν βεβηλοῖτε βεβηλοῖεν
ImperativeSingular βεβήλου βεβηλούτω
Dual βεβηλοῦτον βεβηλούτων
Plural βεβηλοῦτε βεβηλούντων, βεβηλούτωσαν
Infinitive βεβηλοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβηλων βεβηλουντος βεβηλουσα βεβηλουσης βεβηλουν βεβηλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βεβηλοῦμαι βεβηλοῖ βεβηλοῦται
Dual βεβηλοῦσθον βεβηλοῦσθον
Plural βεβηλούμεθα βεβηλοῦσθε βεβηλοῦνται
SubjunctiveSingular βεβηλῶμαι βεβηλοῖ βεβηλῶται
Dual βεβηλῶσθον βεβηλῶσθον
Plural βεβηλώμεθα βεβηλῶσθε βεβηλῶνται
OptativeSingular βεβηλοίμην βεβηλοῖο βεβηλοῖτο
Dual βεβηλοῖσθον βεβηλοίσθην
Plural βεβηλοίμεθα βεβηλοῖσθε βεβηλοῖντο
ImperativeSingular βεβηλοῦ βεβηλούσθω
Dual βεβηλοῦσθον βεβηλούσθων
Plural βεβηλοῦσθε βεβηλούσθων, βεβηλούσθωσαν
Infinitive βεβηλοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βεβηλουμενος βεβηλουμενου βεβηλουμενη βεβηλουμενης βεβηλουμενον βεβηλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέωσ ἐὰν βεβηλωθῇ τοῦ ἐκπορνεῦσαι, τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ αὐτὴ βεβηλοῖ, ἐπὶ πυρὸσ κατακαυθήσεται. (Septuagint, Liber Leviticus 21:9)
  • καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἱερεὺσ τῷ Δαυίδ, καὶ εἶπεν. οὐκ εἰσὶν ἄρτοι βέβηλοι ὑπὸ τὴν χεῖρά μου, ὅτι ἀλλ̓ ἢ ἄρτοι ἅγιοί εἰσιν. εἰ πεφυλαγμένα τὰ παιδάριά ἐστιν ἀπὸ γυναικόσ, καὶ φάγεται. (Septuagint, Liber I Samuelis 21:4)
  • Αὐτονόα πράτα νιν ἀνέκραγε δεινὸν ἰδοῖσα, σὺν δ’ ἐτάραξε ποσὶν μανιώδεοσ ὄργια Βάκχου, ἐξαπίνασ ἐπιοῖσα, τὰ δ’ οὐχ ὁρέοντι βέβηλοι. (Theocritus, Idylls, 5)
  • νεκροῖσ δ’ ἐπιχωρίοισ ἀλλόφυλοι καὶ ἱερεῦσι βέβηλοι συνεφύροντο, καὶ παντοδαπῶν αἷμα πτωμάτων ἐν τοῖσ θείοισ περιβόλοισ ἐλιμνάζετο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 22:1)
  • Καιομένου δὲ τοῦ ναοῦ τῶν μὲν προσπιπτόντων ἦν ἁρπαγή, φόνοσ δὲ τῶν καταλαμβανομένων μυρίοσ καὶ οὔτε ἡλικίασ ἦν ἔλεοσ οὔτ’ ἐντροπὴ σεμνότητοσ, ἀλλὰ καὶ παιδία καὶ γέροντεσ καὶ βέβηλοι καὶ ἱερεῖσ ὁμοίωσ ἀνῃροῦντο, καὶ πᾶν γένοσ ἐπεξῄει περισχὼν ὁ πόλεμοσ, ὁμοῦ τούσ τε ἱκετεύοντασ καὶ τοὺσ ἀμυνομένουσ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 308:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION