Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀτλητέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀτλητέω

Structure: ἀτλητέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: From a)/tlhtos

Sense

  1. to be unable to bear, to be impatient

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀτλήτω ἀτλήτεις ἀτλήτει
Dual ἀτλήτειτον ἀτλήτειτον
Plural ἀτλήτουμεν ἀτλήτειτε ἀτλήτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀτλήτω ἀτλήτῃς ἀτλήτῃ
Dual ἀτλήτητον ἀτλήτητον
Plural ἀτλήτωμεν ἀτλήτητε ἀτλήτωσιν*
OptativeSingular ἀτλήτοιμι ἀτλήτοις ἀτλήτοι
Dual ἀτλήτοιτον ἀτλητοίτην
Plural ἀτλήτοιμεν ἀτλήτοιτε ἀτλήτοιεν
ImperativeSingular ἀτλῆτει ἀτλητεῖτω
Dual ἀτλήτειτον ἀτλητεῖτων
Plural ἀτλήτειτε ἀτλητοῦντων, ἀτλητεῖτωσαν
Infinitive ἀτλήτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀτλητων ἀτλητουντος ἀτλητουσα ἀτλητουσης ἀτλητουν ἀτλητουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀτλήτουμαι ἀτλήτει, ἀτλήτῃ ἀτλήτειται
Dual ἀτλήτεισθον ἀτλήτεισθον
Plural ἀτλητοῦμεθα ἀτλήτεισθε ἀτλήτουνται
SubjunctiveSingular ἀτλήτωμαι ἀτλήτῃ ἀτλήτηται
Dual ἀτλήτησθον ἀτλήτησθον
Plural ἀτλητώμεθα ἀτλήτησθε ἀτλήτωνται
OptativeSingular ἀτλητοίμην ἀτλήτοιο ἀτλήτοιτο
Dual ἀτλήτοισθον ἀτλητοίσθην
Plural ἀτλητοίμεθα ἀτλήτοισθε ἀτλήτοιντο
ImperativeSingular ἀτλήτου ἀτλητεῖσθω
Dual ἀτλήτεισθον ἀτλητεῖσθων
Plural ἀτλήτεισθε ἀτλητεῖσθων, ἀτλητεῖσθωσαν
Infinitive ἀτλήτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀτλητουμενος ἀτλητουμενου ἀτλητουμενη ἀτλητουμενης ἀτλητουμενον ἀτλητουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠτλῆτουν ἠτλῆτεις ἠτλῆτειν*
Dual ἠτλήτειτον ἠτλητεῖτην
Plural ἠτλήτουμεν ἠτλήτειτε ἠτλῆτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠτλητοῦμην ἠτλήτου ἠτλήτειτο
Dual ἠτλήτεισθον ἠτλητεῖσθην
Plural ἠτλητοῦμεθα ἠτλήτεισθε ἠτλήτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Βασσαρὶσ Εὐρυνόμη σκοπελοδρόμοσ, ἥ ποτε ταύρων πολλὰ τανυκραίρων στέρνα χαραξαμένη, ἡ μέγα καγχάζουσα λεοντοφόνοισ ἐπὶ νίκαισ, παίγνιον ἀτλήτου θηρὸσ ἔχουσα κάρη, ἱλήκοισ, Διόνυσε, τεῆσ ἀμέλησα χορείησ, Κύπριδι βακχεύειν μᾶλλον ἐπειγομένη. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 741)

Synonyms

  1. to be unable to bear

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION