뜻

1. 어린, 경험 없는, 익숙하지 않은, 미숙한

1. unaccustomed, inexperienced, unacquainted

예문

• ἀλλ’ ἡμεῖσ γε μεγίστην λέξεωσ ἀρετὴν σαφήνειαν εἶναι πεπεισμένοι καὶ ταύτην εἰδότεσ ὑπ’ οὐδενὸσ οὕτωσ ὡσ ὑπὸ τῶν ἀσυνήθων ὀνομάτων διαφθειρομένην, ὡσ τοῖσ πολλοῖσ ἔθοσ, οὕτωσ ὀνομάζοντεσ ὑπὸ μὲν ψυχῆσ θ’ ἅμα καὶ φύσεωσ τὰ ζῷα διοικεῖσθαί φαμεν, ὑπὸ δὲ φύσεωσ μόνησ τὰ φυτὰ καὶ τό γ’ αὐξάνεσθαί τε καὶ τρέφεσθαι φύσεωσ ἔργα φαμέν, οὐ ψυχῆσ. (Galen, On the Natural Faculties., , section 13)

  (갈레노스, On the Natural Faculties., , section 13)

• διήλεγξεν δὲ αὐτῶν ἐν ἅπασιν τὰσ ψυχὰσ ὁ πρὸσ Ῥωμαίουσ πόλεμοσ, ἐν ᾧ στρεβλούμενοί τε καὶ λυγιζόμενοι καιόμενοί τε καὶ κλώμενοι καὶ διὰ πάντων ὁδεύοντεσ τῶν βασανιστηρίων ὀργάνων, ἵν’ ἢ βλασφημήσωσιν τὸν νομοθέτην ἢ φάγωσίν τι τῶν ἀσυνήθων, οὐδέτερον ὑπέμειναν παθεῖν, ἀλλ’ οὐδὲ κολακεῦσαί ποτε τοὺσ αἰκιζομένουσ ἢ δακρῦσαι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 197:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 197:1)

유사 형태

• ἀσυνήθη (6)
• ἀσυνήθειαν (5)
• ἀσυνήθεις (5)
• ἀσυνήθης (4)
• ἀσυνήθει (3)
• ἀσυνήθους (3)
• ἀσυνήθως (2)
• ἀσυνήθων (2)
• ἀσυνήθεσιν (1)
• ἀσυνηθείην (1)
• ἀσύνηθες (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.