Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσυνήθης

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀσυνήθης ἀσυνήθες

Structure: ἀσυνηθη (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. unaccustomed, inexperienced, unacquainted

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative ἀσυνήθης ἀσύνηθες
Genitive ἀσυνήθους ἀσυνήθους
Dative ἀσυνήθει ἀσυνήθει
Accusative ἀσυνήθη ἀσύνηθες
Vocative ἀσυνῆθες ἀσύνηθες
DualN/A/V ἀσυνήθει ἀσυνήθει
G/D ἀσυνήθοιν ἀσυνήθοιν
PluralNominative ἀσυνήθεις ἀσυνήθη
Genitive ἀσυνήθων ἀσυνήθων
Dative ἀσυνήθεσιν* ἀσυνήθεσιν*
Accusative ἀσυνήθεις ἀσυνήθη
Vocative ἀσυνήθεις ἀσυνήθη
Positive Comparative Superlative
Adjective ἀσυνήθης ἀσυνήθους ἀσυνηθέστερος ἀσυνηθεστέρου ἀσυνηθέστατος ἀσυνηθεστάτου
Adverb ἀσυνηθέως ἀσυνηθέστερον ἀσυνηθέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτίκα οἱ κιθαρίζειν τε καὶ ψάλλειν καὶ αὐλεῖν ἄκρωσ εἰδότεσ ὅταν κρούσεωσ ἀκούσωσιν ἀσυνήθουσ, οὐ πολλὰ πραγματευθέντεσ ἀπαριθμοῦσιν αὐτὴν εὐθὺσ ἐπὶ τῶν ὀργάνων ἅμα νοήσει· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2574)
  • "εἴ τισ εἰδείη διαφορὰν ἀδυνάτου καὶ ἀσυνήθουσ καὶ παραλόγου καὶ παραδόξου, μάλιστ’ ἄν, ὦ Χίλων, καὶ μήτε πιστεύων ὡσ ἔτυχε μήτ’ ἀπιστῶν τὸ μηδὲν ἄγαν ὡσ σὺ προσέταξασ διαφυλάττων. (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 20 9:2)
  • δεῖμα μὲν οὖν ἐστι φόβοσ δέοσ ἐμποιῶν, αἰσχύνη δὲ φόβοσ ἀδοξίασ, ὄκνοσ δὲ φόβοσ μελλούσησ ἐνεργείασ, ἔκπληξισ δὲ φόβοσ ἐκ φαντασίασ ἀσυνήθουσ πράγματοσ, θόρυβοσ δὲ φόβοσ μετὰ κατεπείξεωσ φωνῆσ, ἀγωνία δὲ φόβοσ ἀδήλου πράγματοσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 112:4)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION