Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀστατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀστατέω

Structure: ἀστατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/statos

Sense

  1. to be unstable

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀστάτω ἀστάτεις ἀστάτει
Dual ἀστάτειτον ἀστάτειτον
Plural ἀστάτουμεν ἀστάτειτε ἀστάτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀστάτω ἀστάτῃς ἀστάτῃ
Dual ἀστάτητον ἀστάτητον
Plural ἀστάτωμεν ἀστάτητε ἀστάτωσιν*
OptativeSingular ἀστάτοιμι ἀστάτοις ἀστάτοι
Dual ἀστάτοιτον ἀστατοίτην
Plural ἀστάτοιμεν ἀστάτοιτε ἀστάτοιεν
ImperativeSingular ἀστᾶτει ἀστατεῖτω
Dual ἀστάτειτον ἀστατεῖτων
Plural ἀστάτειτε ἀστατοῦντων, ἀστατεῖτωσαν
Infinitive ἀστάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀστατων ἀστατουντος ἀστατουσα ἀστατουσης ἀστατουν ἀστατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀστάτουμαι ἀστάτει, ἀστάτῃ ἀστάτειται
Dual ἀστάτεισθον ἀστάτεισθον
Plural ἀστατοῦμεθα ἀστάτεισθε ἀστάτουνται
SubjunctiveSingular ἀστάτωμαι ἀστάτῃ ἀστάτηται
Dual ἀστάτησθον ἀστάτησθον
Plural ἀστατώμεθα ἀστάτησθε ἀστάτωνται
OptativeSingular ἀστατοίμην ἀστάτοιο ἀστάτοιτο
Dual ἀστάτοισθον ἀστατοίσθην
Plural ἀστατοίμεθα ἀστάτοισθε ἀστάτοιντο
ImperativeSingular ἀστάτου ἀστατεῖσθω
Dual ἀστάτεισθον ἀστατεῖσθων
Plural ἀστάτεισθε ἀστατεῖσθων, ἀστατεῖσθωσαν
Infinitive ἀστάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀστατουμενος ἀστατουμενου ἀστατουμενη ἀστατουμενης ἀστατουμενον ἀστατουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION