Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσκητής

Third declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀσκητής ἀσκητές

Structure: ἀσκητη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: a)ske/w

Sense

  1. one who practises any art or trade, an athlete, one trained for the arena

Examples

  • γένουσ μὲν δὴ λόγων ἑνὸσ ἀσκητὴσ ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 22)
  • τε καὶ ἰδίων ἀγώνων, αὐτοῦ λέγοντοσ ἐκείνου τὰ ἑαυτοῦ μετὰ τῆσ ἀξιώσεωσ, ἧσ εἶχε, τὴν αὐτοπάθειαν καὶ τὸ παράστημα τῆσ ψυχῆσ ἀποδεικνυμένου, κοσμοῦντοσ ἅπαντα καὶ χρωματίζοντοσ τῇ πρεπούσῃ ὑποκρίσει, ἧσ δεινότατοσ ἀσκητὴσ ἐγένετο, ὡσ ἅπαντέσ τε ὁμολογοῦσι καὶ ἐξ αὐτῶν ἰδεῖν ἔστι τῶν λόγων, ὧν ἄρτι προηνεγκάμην, οὓσ οὐκ ἔνι τῷ βουλομένῳ ἐν ἡδονῇ ὡσ ἀνάγνωσμα διελθεῖν, ἀλλ’ αὐτοὶ διδάσκουσι, πῶσ αὐτοὺσ ὑποκρίνεσθαι δεῖ, νῦν μὲν εἰρωνευόμενον, νῦν δὲ ἀγανακτοῦντα, νῦν δὲ νεμεσῶντα, δεδιττόμενόν τε αὖ καὶ θεραπεύοντα καὶ νουθετοῦντα καὶ παρορμῶντα καὶ πάνθ’, ἃ βούλεται ποιεῖν ἡ λέξισ, ἀποδεικνύμενον ἐπὶ τῆσ προφορᾶσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 22 2:1)
  • οὐ γὰρ εἶχεν ὁ Μέτελλοσ ὅ τι χρήσαιτο προσπολεμῶν ἀνδρὶ τολμητῇ πάσησ ἐξαναδυομένῳ φανερᾶσ μάχησ, πᾶσαν δὲ μεταβαλλομένῳ μεταβολὴν εὐσταλείᾳ καὶ κουφότητι τῆσ Ἰβηρικῆσ στρατιᾶσ, αὐτὸσ ὁπλιτικῶν καὶ νομίμων ἀσκητὴσ γεγονὼσ ἀγώνων καὶ στρατηγὸσ ἐμβριθοῦσ καὶ μονίμου φάλαγγοσ, ὤσασθαι μὲν εἰσ χεῖρασ ἐλθόντασ πολεμίουσ καὶ καταβαλεῖν ἄριστα γεγυμνασμένησ, ὀρειβατεῖν δὲ καὶ συνηρτῆσθαι διώξεσι καὶ φυγαῖσ ἀπαύστοισ ἀνθρώπων ὑπηνεμίων καὶ λιμὸν ἀνέχεσθαι καὶ δίαιταν ἄπυρον καὶ ἄσκηνον, ὥσπερ ἐκεῖνοι, μὴ δυναμένησ. (Plutarch, Sertorius, chapter 12 5:1)
  • Οὗτόσ ἐστιν ὁ ταῖσ ἀληθείαισ ἀσκητὴσ ὁ πρὸσ τὰσ τοιαύτασ φαντασίασ γυμνάζων ἑαυτόν. (Epictetus, Works, book 2, 27:1)
  • τίσ γάρ ἐστιν ἀσκητήσ; (Epictetus, Works, book 3, 8:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION