Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσελγαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀσελγαίνω

Structure: ἀσελγαίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to behave licentiously, outrageous acts

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀσελγαίνω ἀσελγαίνεις ἀσελγαίνει
Dual ἀσελγαίνετον ἀσελγαίνετον
Plural ἀσελγαίνομεν ἀσελγαίνετε ἀσελγαίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀσελγαίνω ἀσελγαίνῃς ἀσελγαίνῃ
Dual ἀσελγαίνητον ἀσελγαίνητον
Plural ἀσελγαίνωμεν ἀσελγαίνητε ἀσελγαίνωσιν*
OptativeSingular ἀσελγαίνοιμι ἀσελγαίνοις ἀσελγαίνοι
Dual ἀσελγαίνοιτον ἀσελγαινοίτην
Plural ἀσελγαίνοιμεν ἀσελγαίνοιτε ἀσελγαίνοιεν
ImperativeSingular ἀσέλγαινε ἀσελγαινέτω
Dual ἀσελγαίνετον ἀσελγαινέτων
Plural ἀσελγαίνετε ἀσελγαινόντων, ἀσελγαινέτωσαν
Infinitive ἀσελγαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀσελγαινων ἀσελγαινοντος ἀσελγαινουσα ἀσελγαινουσης ἀσελγαινον ἀσελγαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀσελγαίνομαι ἀσελγαίνει, ἀσελγαίνῃ ἀσελγαίνεται
Dual ἀσελγαίνεσθον ἀσελγαίνεσθον
Plural ἀσελγαινόμεθα ἀσελγαίνεσθε ἀσελγαίνονται
SubjunctiveSingular ἀσελγαίνωμαι ἀσελγαίνῃ ἀσελγαίνηται
Dual ἀσελγαίνησθον ἀσελγαίνησθον
Plural ἀσελγαινώμεθα ἀσελγαίνησθε ἀσελγαίνωνται
OptativeSingular ἀσελγαινοίμην ἀσελγαίνοιο ἀσελγαίνοιτο
Dual ἀσελγαίνοισθον ἀσελγαινοίσθην
Plural ἀσελγαινοίμεθα ἀσελγαίνοισθε ἀσελγαίνοιντο
ImperativeSingular ἀσελγαίνου ἀσελγαινέσθω
Dual ἀσελγαίνεσθον ἀσελγαινέσθων
Plural ἀσελγαίνεσθε ἀσελγαινέσθων, ἀσελγαινέσθωσαν
Infinitive ἀσελγαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀσελγαινομενος ἀσελγαινομενου ἀσελγαινομενη ἀσελγαινομενης ἀσελγαινομενον ἀσελγαινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τέγουσ ᾀδόντων ἀκούουσα τραχείᾳ τῇ φωνῇ ᾠδάσ τινασ ἐρωτικὰσ ἢ καὶ παρανοίγουσα τὰσ θυρίδασ ἐμὲ οἰομένη λανθάνειν ἠσέλγαινε καὶ ἐμοιχεύετο πρὸσ αὐτῶν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 31:5)
  • ἀνέστραπτο οὖν τὸ πρᾶγμα, καὶ οἱ μὲν ἰδιῶται κοσμίωσ πάνυ ἑστιώμενοι οὔτε παροινοῦντεσ οὔτε ἀσχημονοῦντεσ ἐφαίνοντο, ἀλλ’ ἐγέλων μόνον καὶ κατεγίνωσκον αὐτῶν, οἶμαι, οὕσ γε ἐθαύμαζον οἰόμενοί τινασ εἶναι ἀπὸ τῶν σχημάτων, οἱ σοφοὶ δὲ ἠσέλγαινον καὶ ἐλοιδοροῦντο καὶ ὑπερενεπίμπλαντο καὶ ἐκεκράγεσαν καὶ εἰσ χεῖρασ ᾔεσαν. (Lucian, Symposium, (no name) 35:1)
  • λοιδορηθέντοσ δὲ αὐτοῖσ ἐκείνου καὶ κακίσαντοσ αὐτούσ, οὐ μόνον περὶ ὧν εἰσ ἡμᾶσ ἠσέλγαινον ἀλλὰ καὶ περὶ ὧν ἐποίουν ὅλωσ ἐν τῷ στρατοπέδῳ, τοσούτου ἐδέησαν παύσασθαι ἢ αἰσχυνθῆναι, ὥστε, ἐπειδὴ θᾶττον συνεσκότασεν, εὐθὺσ ὡσ ἡμᾶσ εἰσεπήδησαν ταύτῃ τῇ ἑσπέρᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 12 2:3)
  • ὡσ δ’ ᾔσθοντο ὅτι Χῖοι ἦσαν, ἐκήρυξαν, ’ τοῖσ Χίοισ ἐφιᾶσιν ἀσελγαίνειν. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 13 1:1)
  • ὡσ δὲ ᾔσθοντο ὅτι Χῖοι ἦσαν, ἐκήρυξαν τοῖσ Χίοισ ἐφιᾶσιν ἀσελγαίνειν. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 13 2:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION