Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀθανατίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀθανατίζω

Structure: ἀθανατίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from a)qa/natos

Sense

  1. to make immortal, to hold oneself immortal

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθανατίζω ἀθανατίζεις ἀθανατίζει
Dual ἀθανατίζετον ἀθανατίζετον
Plural ἀθανατίζομεν ἀθανατίζετε ἀθανατίζουσιν*
SubjunctiveSingular ἀθανατίζω ἀθανατίζῃς ἀθανατίζῃ
Dual ἀθανατίζητον ἀθανατίζητον
Plural ἀθανατίζωμεν ἀθανατίζητε ἀθανατίζωσιν*
OptativeSingular ἀθανατίζοιμι ἀθανατίζοις ἀθανατίζοι
Dual ἀθανατίζοιτον ἀθανατιζοίτην
Plural ἀθανατίζοιμεν ἀθανατίζοιτε ἀθανατίζοιεν
ImperativeSingular ἀθανάτιζε ἀθανατιζέτω
Dual ἀθανατίζετον ἀθανατιζέτων
Plural ἀθανατίζετε ἀθανατιζόντων, ἀθανατιζέτωσαν
Infinitive ἀθανατίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθανατιζων ἀθανατιζοντος ἀθανατιζουσα ἀθανατιζουσης ἀθανατιζον ἀθανατιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀθανατίζομαι ἀθανατίζει, ἀθανατίζῃ ἀθανατίζεται
Dual ἀθανατίζεσθον ἀθανατίζεσθον
Plural ἀθανατιζόμεθα ἀθανατίζεσθε ἀθανατίζονται
SubjunctiveSingular ἀθανατίζωμαι ἀθανατίζῃ ἀθανατίζηται
Dual ἀθανατίζησθον ἀθανατίζησθον
Plural ἀθανατιζώμεθα ἀθανατίζησθε ἀθανατίζωνται
OptativeSingular ἀθανατιζοίμην ἀθανατίζοιο ἀθανατίζοιτο
Dual ἀθανατίζοισθον ἀθανατιζοίσθην
Plural ἀθανατιζοίμεθα ἀθανατίζοισθε ἀθανατίζοιντο
ImperativeSingular ἀθανατίζου ἀθανατιζέσθω
Dual ἀθανατίζεσθον ἀθανατιζέσθων
Plural ἀθανατίζεσθε ἀθανατιζέσθων, ἀθανατιζέσθωσαν
Infinitive ἀθανατίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀθανατιζομενος ἀθανατιζομενου ἀθανατιζομενη ἀθανατιζομενης ἀθανατιζομενον ἀθανατιζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ἔχει γὰρ τὸ ἰὴ παιὰν ἐπίφθεγμα, ὥσ φησιν Γόργων ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν, ἐπ’ Ἀντιγόνῳ δὲ καὶ Δημητρίῳ φησὶν Φιλόχοροσ Ἀθηναίουσ ᾄδειν παιᾶνασ τοὺσ πεποιημένουσ ὑπὸ Ἑρμοκλέουσ τοῦ Κυζικηνοῦ, ἐφαμίλλων γενομένων τῶν παιᾶνασ ποιησάντων πάντων καὶ τοῦ Ἑρμοκλέουσ προκριθέντοσ, ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτὸσ Ἀριστοτέλησ ἐν τῇ Ἀπολογίᾳ τῆσ ἀσεβείασ, εἰ μὴ κατέψευσται ὁ λόγοσ, φησίν οὐ γὰρ ἄν ποτε Ἑρμείᾳ θύειν ὡσ ἀθανάτῳ προαιρούμενοσ ὡσ θνητῷ μνῆμα κατεσκεύαζον καὶ ἀθανατίζειν τὴν φύσιν βουλόμενοσ ἐπιταφίοισ ἂν τιμαῖσ ἐκόσμησα τὸ σῶμα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5113)
  • οὐ χρὴ δὲ κατὰ τοὺσ παραινοῦντασ ἀνθρώπινα φρονεῖν ἄνθρωπον ὄντα οὐδὲ θνητὰ τὸν θνητόν, ἀλλ’ ἐφ’ ὅσον ἐνδέχεται ἀθανατίζειν καὶ πάντα ποιεῖν πρὸσ τὸ ζῆν κατὰ τὸ κράτιστον τῶν ἐν αὑτῷ· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 99:2)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION