Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπρακτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπρακτέω

Structure: ἀπρακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)/praktos

Sense

  1. to do nothing
  2. to gain nothing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπράκτω ἀπράκτεις ἀπράκτει
Dual ἀπράκτειτον ἀπράκτειτον
Plural ἀπράκτουμεν ἀπράκτειτε ἀπράκτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπράκτω ἀπράκτῃς ἀπράκτῃ
Dual ἀπράκτητον ἀπράκτητον
Plural ἀπράκτωμεν ἀπράκτητε ἀπράκτωσιν*
OptativeSingular ἀπράκτοιμι ἀπράκτοις ἀπράκτοι
Dual ἀπράκτοιτον ἀπρακτοίτην
Plural ἀπράκτοιμεν ἀπράκτοιτε ἀπράκτοιεν
ImperativeSingular ἀπρᾶκτει ἀπρακτεῖτω
Dual ἀπράκτειτον ἀπρακτεῖτων
Plural ἀπράκτειτε ἀπρακτοῦντων, ἀπρακτεῖτωσαν
Infinitive ἀπράκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπρακτων ἀπρακτουντος ἀπρακτουσα ἀπρακτουσης ἀπρακτουν ἀπρακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπράκτουμαι ἀπράκτει, ἀπράκτῃ ἀπράκτειται
Dual ἀπράκτεισθον ἀπράκτεισθον
Plural ἀπρακτοῦμεθα ἀπράκτεισθε ἀπράκτουνται
SubjunctiveSingular ἀπράκτωμαι ἀπράκτῃ ἀπράκτηται
Dual ἀπράκτησθον ἀπράκτησθον
Plural ἀπρακτώμεθα ἀπράκτησθε ἀπράκτωνται
OptativeSingular ἀπρακτοίμην ἀπράκτοιο ἀπράκτοιτο
Dual ἀπράκτοισθον ἀπρακτοίσθην
Plural ἀπρακτοίμεθα ἀπράκτοισθε ἀπράκτοιντο
ImperativeSingular ἀπράκτου ἀπρακτεῖσθω
Dual ἀπράκτεισθον ἀπρακτεῖσθων
Plural ἀπράκτεισθε ἀπρακτεῖσθων, ἀπρακτεῖσθωσαν
Infinitive ἀπράκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπρακτουμενος ἀπρακτουμενου ἀπρακτουμενη ἀπρακτουμενης ἀπρακτουμενον ἀπρακτουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ μὲν γὰρ εὐτυχίᾳ διαφέρειν αὐτοῦ τὸν ἐχθρὸν ἡγούμενοσ ἐν ἀρχαῖσ ἢ συνηγορίαισ ἢ πολιτείαισ ἢ παρὰ φίλοισ καὶ ἡγεμόσιν, ἐκ τοῦ πράττειν τι καὶ ζηλοῦν εἰσ τὸ βασκαίνειν παντάπασι καὶ ἀθυμεῖν καταδυόμενοσ, ἀργῷ τῷ φθόνῳ καὶ ἀπράκτῳ σύνεστιν· (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 10:1)
  • "εἰ μὴ τὰ βαρβαρικὰ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ κεράσαι διενοούμην καὶ πᾶσαν ἤπειρον ἐπιὼν ἐξημερῶσαι, καὶ πέρατα γῆσ ἀνευρὼν καὶ θαλάττησ ὠκεανῷ προσερεῖσαι Μακεδονίαν, καὶ τὴν Ἑλλάδα σπεῖραι καὶ καταχέασθαι γένουσ παντὸσ εὐδικίαν καὶ εἰρήνην, οὐκ ἂν ἐν ἀπράκτῳ τρυφῶν ἐξουσίᾳ καθήμην, ἀλλ’ ἐζήλουν ἂν τὴν Διογένουσ εὐτέλειαν. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 11:1)
  • "εἰ μὴ ’τὰ βαρβαρικὰ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ κεράσαι διενοούμην καὶ πᾶσαν ἤπειρον ἐπιὼν ἐξημερῶσαι, καὶ πέρατα γῆσ ἀνερευνῶν καὶ θαλάττησ ὠκεανῷ προσερεῖσαι Μακεδονίαν, καὶ τὴν Ἑλλάδοσ σπεῖραι καὶ καταχέασθαι γένουσ παντὸσ εὐδικίαν καὶ εἰρήνην, οὐκ ἂν ἐν ἀπράκτῳ τρυφῶν ἐξουσίᾳ καθήμην, ἀλλ’ ἐζήλουν ἂν τὴν Διογένουσ εὐτέλειαν. (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 4:1)
  • ὅσοισ δ’ οὔτε θεραπεύειν τὴν τῶν κρατούντων ἐξουσίαν βουλομένοισ ἦν οὔτε μηδενὸσ ἐπιστρέφεσθαι τῶν κοινῶν οὐδ’ ἐν ἀπράκτῳ ζῆν ἡσυχίᾳ καλὸν ἐδόκει, πολεμεῖν τ’ ἀνὰ κράτοσ οὐ ῥᾴδιον, ἐπεὶ καθαιρεθῆναι δυναστείαν τηλικαύτην ἀνόητον ἐφαίνετο εἶναι, κατέλιπον τὴν πόλιν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 22 5:1)
  • ἑλκομένου δὲ τοῦ χρόνου διὰ κενῆσ οὑ̓δὲν γὰρ ὅ τι καὶ λόγου ἄξιον εἴτε καταδρομαῖσ ψιλῶν ἢ συμπλοκαῖσ ἱππέων ἔβλαπτον ἀλλήλουσ’ ὁ τοῦ πολέμου δόξασ αἴτιοσ γενονέναι Κλοίλιοσ ἀχθόμενοσ ἐπὶ τῇ ἀπράκτῳ καθέδρᾳ γνώμην ἔσχεν ἐξάγειν τὴν στρατιὰν καὶ προκαλεῖσθαι τοὺσ πολεμίουσ εἰσ μάχην, ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσωσι προσβάλλειν αὐτῶν πρὸσ τὰ ἐρύματα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 4 4:1)

Synonyms

  1. to do nothing

  2. to gain nothing

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION