헬라어 문장 내 검색 Language

οἱ δὲ Μανίῳ μὲν αἱροῦνται διάδοχον ἐπὶ τὴν στρατηγίαν Λεύκιον Σκιπίωνα, ὃσ τότε αὐτοῖσ ὕπατοσ ἦν, ἀπράκτῳ δ’ ὄντι καὶ ἀπειροπολέμῳ σύμβουλον αἱροῦνται τὸν ἀδελφὸν Πόπλιον Σκιπίωνα τὸν Καρχηδονίουσ ἀφελόμενον τὴν ἡγεμονίαν καὶ πρῶτον ὀνομασθέντα Ἀφρικανόν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 5:9)
ἑλκομένου δὲ τοῦ χρόνου διὰ κενῆσ οὑ̓δὲν γὰρ ὅ τι καὶ λόγου ἄξιον εἴτε καταδρομαῖσ ψιλῶν ἢ συμπλοκαῖσ ἱππέων ἔβλαπτον ἀλλήλουσ’ ὁ τοῦ πολέμου δόξασ αἴτιοσ γενονέναι Κλοίλιοσ ἀχθόμενοσ ἐπὶ τῇ ἀπράκτῳ καθέδρᾳ γνώμην ἔσχεν ἐξάγειν τὴν στρατιὰν καὶ προκαλεῖσθαι τοὺσ πολεμίουσ εἰσ μάχην, ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσωσι προσβάλλειν αὐτῶν πρὸσ τὰ ἐρύματα.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 4 4:1)
ὅσοισ δ’ οὔτε θεραπεύειν τὴν τῶν κρατούντων ἐξουσίαν βουλομένοισ ἦν οὔτε μηδενὸσ ἐπιστρέφεσθαι τῶν κοινῶν οὐδ’ ἐν ἀπράκτῳ ζῆν ἡσυχίᾳ καλὸν ἐδόκει, πολεμεῖν τ’ ἀνὰ κράτοσ οὐ ῥᾴδιον, ἐπεὶ καθαιρεθῆναι δυναστείαν τηλικαύτην ἀνόητον ἐφαίνετο εἶναι, κατέλιπον τὴν πόλιν.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 22 5:1)
τὴν δὲ ‐ ἐν ὑπονοίᾳ γὰρ τοῦ Ἀλφειοῦ τὴν ἐπιβουλὴν ἔχειν ‐ ἀλείψασθαι τὸ πρόσωπον πηλῷ καὶ αὐτὴν καὶ ὅσαι τῶν νυμφῶν παρῆσαν, καὶ τὸν Ἀλφειόν, ὡσ ἐσῆλθεν, οὐκ ἔχειν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ἄλλων διακρῖναι τὴν Ἄρτεμιν, ἅτε δὲ οὐ διαγινώσκοντα ἀπελθεῖν ἐπὶ ἀπράκτῳ τῷ ἐγχειρήματι.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἠλιακῶν Β, chapter 22 15:3)
"εἰ μὴ ’τὰ βαρβαρικὰ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ κεράσαι διενοούμην καὶ πᾶσαν ἤπειρον ἐπιὼν ἐξημερῶσαι, καὶ πέρατα γῆσ ἀνερευνῶν καὶ θαλάττησ ὠκεανῷ προσερεῖσαι Μακεδονίαν, καὶ τὴν Ἑλλάδοσ σπεῖραι καὶ καταχέασθαι γένουσ παντὸσ εὐδικίαν καὶ εἰρήνην, οὐκ ἂν ἐν ἀπράκτῳ τρυφῶν ἐξουσίᾳ καθήμην, ἀλλ’ ἐζήλουν ἂν τὴν Διογένουσ εὐτέλειαν.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 4:1)
"εἰ μὴ τὰ βαρβαρικὰ τοῖσ Ἑλληνικοῖσ κεράσαι διενοούμην καὶ πᾶσαν ἤπειρον ἐπιὼν ἐξημερῶσαι, καὶ πέρατα γῆσ ἀνευρὼν καὶ θαλάττησ ὠκεανῷ προσερεῖσαι Μακεδονίαν, καὶ τὴν Ἑλλάδα σπεῖραι καὶ καταχέασθαι γένουσ παντὸσ εὐδικίαν καὶ εἰρήνην, οὐκ ἂν ἐν ἀπράκτῳ τρυφῶν ἐξουσίᾳ καθήμην, ἀλλ’ ἐζήλουν ἂν τὴν Διογένουσ εὐτέλειαν.
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 10 11:1)
ὁ μὲν γὰρ εὐτυχίᾳ διαφέρειν αὐτοῦ τὸν ἐχθρὸν ἡγούμενοσ ἐν ἀρχαῖσ ἢ συνηγορίαισ ἢ πολιτείαισ ἢ παρὰ φίλοισ καὶ ἡγεμόσιν, ἐκ τοῦ πράττειν τι καὶ ζηλοῦν εἰσ τὸ βασκαίνειν παντάπασι καὶ ἀθυμεῖν καταδυόμενοσ, ἀργῷ τῷ φθόνῳ καὶ ἀπράκτῳ σύνεστιν·
(플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 10 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION