Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποταφρεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποταφρεύω

Structure: ἀπο (Prefix) + ταφρεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fence off with a ditch

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποταφρεύω ἀποταφρεύεις ἀποταφρεύει
Dual ἀποταφρεύετον ἀποταφρεύετον
Plural ἀποταφρεύομεν ἀποταφρεύετε ἀποταφρεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποταφρεύω ἀποταφρεύῃς ἀποταφρεύῃ
Dual ἀποταφρεύητον ἀποταφρεύητον
Plural ἀποταφρεύωμεν ἀποταφρεύητε ἀποταφρεύωσιν*
OptativeSingular ἀποταφρεύοιμι ἀποταφρεύοις ἀποταφρεύοι
Dual ἀποταφρεύοιτον ἀποταφρευοίτην
Plural ἀποταφρεύοιμεν ἀποταφρεύοιτε ἀποταφρεύοιεν
ImperativeSingular ἀποτάφρευε ἀποταφρευέτω
Dual ἀποταφρεύετον ἀποταφρευέτων
Plural ἀποταφρεύετε ἀποταφρευόντων, ἀποταφρευέτωσαν
Infinitive ἀποταφρεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποταφρευων ἀποταφρευοντος ἀποταφρευουσα ἀποταφρευουσης ἀποταφρευον ἀποταφρευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποταφρεύομαι ἀποταφρεύει, ἀποταφρεύῃ ἀποταφρεύεται
Dual ἀποταφρεύεσθον ἀποταφρεύεσθον
Plural ἀποταφρευόμεθα ἀποταφρεύεσθε ἀποταφρεύονται
SubjunctiveSingular ἀποταφρεύωμαι ἀποταφρεύῃ ἀποταφρεύηται
Dual ἀποταφρεύησθον ἀποταφρεύησθον
Plural ἀποταφρευώμεθα ἀποταφρεύησθε ἀποταφρεύωνται
OptativeSingular ἀποταφρευοίμην ἀποταφρεύοιο ἀποταφρεύοιτο
Dual ἀποταφρεύοισθον ἀποταφρευοίσθην
Plural ἀποταφρευοίμεθα ἀποταφρεύοισθε ἀποταφρεύοιντο
ImperativeSingular ἀποταφρεύου ἀποταφρευέσθω
Dual ἀποταφρεύεσθον ἀποταφρευέσθων
Plural ἀποταφρεύεσθε ἀποταφρευέσθων, ἀποταφρευέσθωσαν
Infinitive ἀποταφρεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποταφρευομενος ἀποταφρευομενου ἀποταφρευομενη ἀποταφρευομενης ἀποταφρευομενον ἀποταφρευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡμέρασ δὲ πάλιν τῷ χάρακι τοὺσ στρατιώτασ προσαγαγὼν ὁ Σύλλασ ἀπετάφρευεν. (Plutarch, Sulla, chapter 21 3:3)
  • οὐ δυνάμενοσ δὲ πολιορκίᾳ τὸ τεῖχοσ ἑλεῖν ἀπεχαράκου τὰ πέριξ καὶ ἀπετάφρευεν ὡσ λιμῷ τοὺσ ἀνθρώπουσ παραστησόμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 58 2:2)
  • τοὺσ σὺν αὐτῷ πάντασ ἐχειροκόπησεν, Οὐρίατθον δὲ διώκων Ἐρισάνην αὐτοῦ πόλιν ἀπετάφρευεν, ἐσ ἣν ὁ Οὐρίατθοσ ἐσδραμὼν νυκτὸσ ἅμα ἑῴ τοῖσ ἐργαζομένοισ ἐπέκειτο, μέχρι τὰ σκαφεῖα ῥίψαντεσ ἔφευγον. (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 2:8)
  • ὁ δὲ Σκιπίων τοῦ χώματοσ ὅλου κατασχὼν ἀπετάφρευεν αὐτό, καὶ τεῖχοσ ἤγειρεν ἐκ πλίνθων, οὔτε κολοβώτερον τοῦ τῶν πολεμίων οὔτ’ ἐκ μακροῦ διαστήματοσ ἀπ’ αὐτῶν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 18 9:3)
  • αὐτόν τε βασιλέα συνεδίωξεν ἐσ τὸ Πέργαμον, καὶ ἐσ Πιτάνην ἐκ τοῦ Περγάμου διαφυγόντα ἐπελθὼν ἀπετάφρευεν, ἑώσ ὁ μὲν βασιλεὺσ ἐπὶ νεῶν ἔφυγεν ἐσ Μιτυλήνην, 53. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 2:5)

Synonyms

  1. to fence off with a ditch

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION