ἀποπνίγω
Non-contract Verb;
Transliteration:
Principal Part:
ἀποπνίγω
Structure:
ἀπο
(Prefix)
+
πνίγ
(Stem)
+
ω
(Ending)
Sense
- to choke, throttle, to be choked, suffocated, drowned, to be choked with rage
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τὸν Τροφώνιον, ὦ Ζεῦ, καὶ ὃ μάλιστά με ἀποπνίγει, τὸν Ἀμφίλοχον, ὃσ ἐναγοῦσ ἀνθρώπου καὶ μητρολῴου ^ υἱὸσ ὢν μαντεύεται ὁ γενναῖοσ ἐν Κιλικίᾳ, ψευδόμενοσ τὰ πολλὰ καὶ γοητεύων τοῖν δυοῖν ὀβολοῖν ἕνεκα. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 12:1)
- τοῦτο τοίνυν ἀποπνίγει αὐτούσ· (Lucian, De mercede, (no name) 41:3)
- ταῦτά με ἀποπνίγει, Δωρίων, καὶ μάλιστα ὁπόταν λέγῃσ ὡσ πολλὰ ἔδωκασ καὶ πένησ γεγένησαι δἰ ἐμέ. (Lucian, Dialogi meretricii, 1:3)
- ταῦτα ἡμᾶσ μάλιστα ἀποπνίγει, ὦ Κρόνε, καὶ ἀφόρητον ἡγούμεθα τὸ πρᾶγμα, τὸν μὲν ἐφ̓ ἁλουργίδων κατακείμενον τοσούτοισ ἀγαθοῖσ ἐντρυφᾶν ἐρυγγάνοντα καὶ ὑπὸ τῶν συνόντων εὐδαιμονιζόμενον ἀεὶ ἑορτάζοντα, ἐμὲ δὲ καὶ τοὺσ ὁμοίουσ ὀνειροπολεῖν, εἴ ποθεν ὀβολοὶ τέτταρεσ γένοιντο, ὡσ ἔχοιμεν ἄρτων γοῦν ἢ ἀλφίτων ἐμπεπλησμένοι καθεύδειν κάρδαμον ἢ θύμον ἢ κρόμμυον ἐπιτρώγοντεσ. (Lucian, Saturnalia, letter 1 3:1)
- τὸ μὲν ἱρήιον αὐτὸ ἐμπεποδισμένον τοὺσ ἐμπροσθίουσ πόδασ ἔστηκε, ὁ δὲ θύων ὄπισθε τοῦ κτήνεοσ ἑστεὼσ σπάσασ τὴν ἀρχὴν τοῦ στρόφου καταβάλλει μιν, πίπτοντοσ δὲ τοῦ ἱρηίου ἐπικαλέει τὸν θεὸν τῷ ἂν θύῃ, καὶ ἔπειτα βρόχῳ περὶ ὦν ἔβαλε τὸν αὐχένα, σκυταλίδα δὲ ἐμβαλὼν περιάγει καὶ ἀποπνίγει, οὔτε πῦρ ἀνακαύσασ οὔτε καταρξάμενοσ οὔτ’ ἐπισπείσασ· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 60 1:2)
Synonyms
-
to choke
- πνίγω (to choke, throttle, strangle)
Derived
- ἐπαποπνίγω (to choke besides, may you be choked besides)
- πνίγω (to choke, throttle, strangle)
- συμπνίγω (to throttle, choke, press closely)