Hellas Alive Dictionary - αποδειλιαω

Ancient Greek-English Dictionary

ἀποδειλιάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποδειλιάω

Structure: ἀπο (Prefix) + δειλιά (Stem) + ω (Ending)

Sense

to play the coward, to flinch from danger or toil

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποδειλίω	ἀποδειλίᾳς	ἀποδειλίᾳ
	Dual		ἀποδειλίᾱτον	ἀποδειλίᾱτον
	Plural	ἀποδειλίωμεν	ἀποδειλίᾱτε	ἀποδειλίωσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποδειλίω	ἀποδειλίῃς	ἀποδειλίῃ
	Dual		ἀποδειλίητον	ἀποδειλίητον
	Plural	ἀποδειλίωμεν	ἀποδειλίητε	ἀποδειλίωσιν*
Optative	Singular	ἀποδειλίῳμι	ἀποδειλίῳς	ἀποδειλίῳ
	Dual		ἀποδειλίῳτον	ἀποδειλιῷτην
	Plural	ἀποδειλίῳμεν	ἀποδειλίῳτε	ἀποδειλίῳεν
Imperative	Singular		ἀποδειλῖᾱ	ἀποδειλιᾶτω
	Dual		ἀποδειλίᾱτον	ἀποδειλιᾶτων
	Plural		ἀποδειλίᾱτε	ἀποδειλιῶντων, ἀποδειλιᾶτωσαν
Infinitive		ἀποδειλίᾱν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποδειλιων ἀποδειλιωντος	ἀποδειλιωσα ἀποδειλιωσης	ἀποδειλιων ἀποδειλιωντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποδειλίωμαι	ἀποδειλίᾳ	ἀποδειλίᾱται
	Dual		ἀποδειλίᾱσθον	ἀποδειλίᾱσθον
	Plural	ἀποδειλιῶμεθα	ἀποδειλίᾱσθε	ἀποδειλίωνται
Subjunctive	Singular	ἀποδειλίωμαι	ἀποδειλίῃ	ἀποδειλίηται
	Dual		ἀποδειλίησθον	ἀποδειλίησθον
	Plural	ἀποδειλιώμεθα	ἀποδειλίησθε	ἀποδειλίωνται
Optative	Singular	ἀποδειλιῷμην	ἀποδειλίῳο	ἀποδειλίῳτο
	Dual		ἀποδειλίῳσθον	ἀποδειλιῷσθην
	Plural	ἀποδειλιῷμεθα	ἀποδειλίῳσθε	ἀποδειλίῳντο
Imperative	Singular		ἀποδειλίω	ἀποδειλιᾶσθω
	Dual		ἀποδειλίᾱσθον	ἀποδειλιᾶσθων
	Plural		ἀποδειλίᾱσθε	ἀποδειλιᾶσθων, ἀποδειλιᾶσθωσαν
Infinitive		ἀποδειλίᾱσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποδειλιωμενος ἀποδειλιωμενου	ἀποδειλιωμενη ἀποδειλιωμενης	ἀποδειλιωμενον ἀποδειλιωμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεδειλῖων	ἀπεδειλῖᾱς	ἀπεδειλῖᾱν*
	Dual		ἀπεδειλίᾱτον	ἀπεδειλιᾶτην
	Plural	ἀπεδειλίωμεν	ἀπεδειλίᾱτε	ἀπεδειλῖων
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεδειλιῶμην	ἀπεδειλίω	ἀπεδειλίᾱτο
	Dual		ἀπεδειλίᾱσθον	ἀπεδειλιᾶσθην
	Plural	ἀπεδειλιῶμεθα	ἀπεδειλίᾱσθε	ἀπεδειλίωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

"οἱ γὰρ συνόντεσ κύνεσ παρορμῶσιν καὶ συνωθοῦσιν ἐσ τὸ πῦρ καὶ ὑπεκκάουσι τὴν γνώμην, οὐκ ἐῶντεσ ἀποδειλιᾶν ὧν εἰ δύο συγκατασπάσασ ἐμπέσοι εἰσ τὴν πυράν, τοῦτο μόνον χάριεν ἂν ἐργάσαιτο. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:83)
διὸ πρῶτον μὲν ὁ Πλούταρχοσ οἰόμενοσ ἀποδειλιᾶν καὶ κατοκνεῖν ἐκεῖνον ἐξέδραμε μετὰ τῶν ξένων ἔπειτα τοῦτον ἰδόντεσ οἱ ἱππεῖσ οὐκ ἐκαρτέρησαν, ἀλλ’ ἤλαυνον εὐθὺσ εἰσ τοὺσ πολεμίουσ ἀσύντακτοι καὶ σποράδεσ ἐκ τοῦ στρατοπέδου προσφερόμενοι. (Plutarch, chapter 13 1:2)
πολλοὶ δὲ δόξαν αἰσχρὰν κτῶνται διὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἀδυναμίαν δοκοῦντεσ ἀποδειλιᾶν. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 12 3:3)
ἔτι τοίνυν πρὸσ τούτοισ εἰσ παιδοτρίβου πέμπουσιν, ἵνα τὰ σώματα βελτίω ἔχοντεσ ὑπηρετῶσι τῇ διανοίᾳ χρηστῇ οὔσῃ, καὶ μὴ ἀναγκάζωνται ἀποδειλιᾶν διὰ τὴν πονηρίαν τῶν σωμάτων καὶ ἐν τοῖσ πολέμοισ καὶ ἐν ταῖσ ἄλλαισ πράξεσιν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 138:2)
ὑπολάβοι ἐπὶ τοὐναντίον ‐ κατηγορεῖν δεῖν μάλιστα μὲν ἑαυτοῦ, ἔπειτα δὲ καὶ τῶν οἰκείων καὶ τῶν ἄλλων ὃσ ἂν ἀεὶ τῶν φίλων τυγχάνῃ ἀδικῶν, καὶ μὴ ἀποκρύπτεσθαι ἀλλ’ εἰσ τὸ φανερὸν ἄγειν τὸ ἀδίκημα, ἵνα δῷ δίκην καὶ ὑγιὴσ γένηται, ἀναγκάζειν τε αὑτὸν καὶ τοὺσ ἄλλουσ μὴ ἀποδειλιᾶν ἀλλὰ παρέχειν μύσαντα εὖ καὶ ἀνδρείωσ ὥσπερ τέμνειν καὶ κάειν ἰατρῷ, τὸ ἀγαθὸν καὶ καλὸν διώκοντα, μὴ ὑπολογιζόμενον τὸ ἀλγεινόν, ἐὰν μέν γε πληγῶν ἄξια ἠδικηκὼσ ᾖ, τύπτειν παρέχοντα, ἐὰν δὲ δεσμοῦ, δεῖν, ἐὰν δὲ ζημίασ, ἀποτίνοντα, ἐὰν δὲ φυγῆσ, φεύγοντα, ἐὰν δὲ θανάτου, ἀποθνῄσκοντα, αὐτὸν πρῶτον ὄντα κατήγορον καὶ αὑτοῦ καὶ τῶν ἄλλων οἰκείων καὶ ἐπὶ τοῦτο χρώμενον τῇ ῥητορικῇ, ὅπωσ ἂν καταδήλων τῶν ἀδικημάτων γιγνομένων ἀπαλλάττωνται τοῦ μεγίστου κακοῦ, ἀδικίασ. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 203:1)

Synonyms

to play the coward
- ἀποκάμνω (to flinch from toil)

Derived

δειλιάω (to be afraid)
καταδειλιάω (to shew signs of fear)
ὑποδειλιάω (to be somewhat cowardly)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποδειλιάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to play the coward

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποδειλιάω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to play the coward

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어