Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποβουκολέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποβουκολέω

Structure: ἀπο (Prefix) + βουκολέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to let cattle stray: to lose, if I were to lose, to lose one's way

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβουκολῶ ἀποβουκολεῖς ἀποβουκολεῖ
Dual ἀποβουκολεῖτον ἀποβουκολεῖτον
Plural ἀποβουκολοῦμεν ἀποβουκολεῖτε ἀποβουκολοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀποβουκολῶ ἀποβουκολῇς ἀποβουκολῇ
Dual ἀποβουκολῆτον ἀποβουκολῆτον
Plural ἀποβουκολῶμεν ἀποβουκολῆτε ἀποβουκολῶσιν*
OptativeSingular ἀποβουκολοῖμι ἀποβουκολοῖς ἀποβουκολοῖ
Dual ἀποβουκολοῖτον ἀποβουκολοίτην
Plural ἀποβουκολοῖμεν ἀποβουκολοῖτε ἀποβουκολοῖεν
ImperativeSingular ἀποβουκόλει ἀποβουκολείτω
Dual ἀποβουκολεῖτον ἀποβουκολείτων
Plural ἀποβουκολεῖτε ἀποβουκολούντων, ἀποβουκολείτωσαν
Infinitive ἀποβουκολεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβουκολων ἀποβουκολουντος ἀποβουκολουσα ἀποβουκολουσης ἀποβουκολουν ἀποβουκολουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποβουκολοῦμαι ἀποβουκολεῖ, ἀποβουκολῇ ἀποβουκολεῖται
Dual ἀποβουκολεῖσθον ἀποβουκολεῖσθον
Plural ἀποβουκολούμεθα ἀποβουκολεῖσθε ἀποβουκολοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποβουκολῶμαι ἀποβουκολῇ ἀποβουκολῆται
Dual ἀποβουκολῆσθον ἀποβουκολῆσθον
Plural ἀποβουκολώμεθα ἀποβουκολῆσθε ἀποβουκολῶνται
OptativeSingular ἀποβουκολοίμην ἀποβουκολοῖο ἀποβουκολοῖτο
Dual ἀποβουκολοῖσθον ἀποβουκολοίσθην
Plural ἀποβουκολοίμεθα ἀποβουκολοῖσθε ἀποβουκολοῖντο
ImperativeSingular ἀποβουκολοῦ ἀποβουκολείσθω
Dual ἀποβουκολεῖσθον ἀποβουκολείσθων
Plural ἀποβουκολεῖσθε ἀποβουκολείσθων, ἀποβουκολείσθωσαν
Infinitive ἀποβουκολεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποβουκολουμενος ἀποβουκολουμενου ἀποβουκολουμενη ἀποβουκολουμενης ἀποβουκολουμενον ἀποβουκολουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεβουκόλουν ἀπεβουκόλεις ἀπεβουκόλειν*
Dual ἀπεβουκολεῖτον ἀπεβουκολείτην
Plural ἀπεβουκολοῦμεν ἀπεβουκολεῖτε ἀπεβουκόλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεβουκολούμην ἀπεβουκολοῦ ἀπεβουκολεῖτο
Dual ἀπεβουκολεῖσθον ἀπεβουκολείσθην
Plural ἀπεβουκολούμεθα ἀπεβουκολεῖσθε ἀπεβουκολοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION