ἁπαλόχροος
Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἁπαλόχροος
- καὶ διὰ παρθενικῆσ ἁπαλόχροοσ οὐ διάησιν, ἥτε δόμων ἔντοσθε φίλῃ παρὰ μητέρι μίμνει οὔ πω ἔργα ἰδυῖα πολυχρύσου Ἀφροδίτησ· (Hesiod, Works and Days, Book WD 59:10)
- νυνὶ δ’ ὁ μὲν βορέασ διὰ παρθενικῆσ ἁπαλόχροοσ οὐ διάησιν, ὥσ φησιν Ἡσίοδοσ, λῦπαι δὲ καὶ ταραχαὶ καὶ κακοθυμίαι διὰ ζηλοτυπίασ καὶ δεισιδαιμονίασ καὶ φιλοτιμίασ καὶ κενῶν δοξῶν, ὅσασ οὐκ ἂν εἴποι τισ, εἰσ τὴν γυναικωνῖτιν ὑπορρέουσιν. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 2 1:4)
- Αἰαῖ, παιδὸσ ἐρῶ ἁπαλόχροοσ, ὅσ με φίλοισιν πᾶσι μάλ’ ἐκφαίνει κοὐκ ἐθέλοντοσ ἐμοῦ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389795)
- ἀλλὰ σὺ μὲν ψαύοισ ἁπαλόχροοσ, ᾧ δέ, Φιλόκλεισ, ἔμβλεπε, τῷ δὲ λάλει, τὸν δὲ . (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 942)