Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀντιδικέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀντιδικέω

Structure: ἀντιδικέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from a)nti/dikos

Sense

  1. to dispute, go to law, the parties to a suit, to urge one's suit against . .

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιδίκω ἀντιδίκεις ἀντιδίκει
Dual ἀντιδίκειτον ἀντιδίκειτον
Plural ἀντιδίκουμεν ἀντιδίκειτε ἀντιδίκουσιν*
SubjunctiveSingular ἀντιδίκω ἀντιδίκῃς ἀντιδίκῃ
Dual ἀντιδίκητον ἀντιδίκητον
Plural ἀντιδίκωμεν ἀντιδίκητε ἀντιδίκωσιν*
OptativeSingular ἀντιδίκοιμι ἀντιδίκοις ἀντιδίκοι
Dual ἀντιδίκοιτον ἀντιδικοίτην
Plural ἀντιδίκοιμεν ἀντιδίκοιτε ἀντιδίκοιεν
ImperativeSingular ἀντιδῖκει ἀντιδικεῖτω
Dual ἀντιδίκειτον ἀντιδικεῖτων
Plural ἀντιδίκειτε ἀντιδικοῦντων, ἀντιδικεῖτωσαν
Infinitive ἀντιδίκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιδικων ἀντιδικουντος ἀντιδικουσα ἀντιδικουσης ἀντιδικουν ἀντιδικουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιδίκουμαι ἀντιδίκει, ἀντιδίκῃ ἀντιδίκειται
Dual ἀντιδίκεισθον ἀντιδίκεισθον
Plural ἀντιδικοῦμεθα ἀντιδίκεισθε ἀντιδίκουνται
SubjunctiveSingular ἀντιδίκωμαι ἀντιδίκῃ ἀντιδίκηται
Dual ἀντιδίκησθον ἀντιδίκησθον
Plural ἀντιδικώμεθα ἀντιδίκησθε ἀντιδίκωνται
OptativeSingular ἀντιδικοίμην ἀντιδίκοιο ἀντιδίκοιτο
Dual ἀντιδίκοισθον ἀντιδικοίσθην
Plural ἀντιδικοίμεθα ἀντιδίκοισθε ἀντιδίκοιντο
ImperativeSingular ἀντιδίκου ἀντιδικεῖσθω
Dual ἀντιδίκεισθον ἀντιδικεῖσθων
Plural ἀντιδίκεισθε ἀντιδικεῖσθων, ἀντιδικεῖσθωσαν
Infinitive ἀντιδίκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιδικουμενος ἀντιδικουμενου ἀντιδικουμενη ἀντιδικουμενης ἀντιδικουμενον ἀντιδικουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἰδοὺ αἰσχυνθήσονται καὶ ἐντραπήσονται πάντεσ οἱ ἀντικείμενοί σοι. ἔσονται γὰρ ὡσ οὐκ ὄντεσ καὶ ἀπολοῦνται πάντεσ οἱ ἀντίδικοί σου. (Septuagint, Liber Isaiae 41:11)
  • ῶν δικῶν τῶν ἐκ τοῦ νόμου, καὶ διομνύουσιν οἱ ἀντίδικοι εἰσ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα ἐρεῖν· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 67 1:3)
  • ἐπειδὰν δὲ διαψηφίζεσθαι μέλλωσιν οἱ δικασταί, ὁ κήρυξ ἀγορεύει πρῶτον, ἂν ἐπισκήπτωνται οἱ ἀντίδικοι ταῖσ μαρτυρίαισ· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 68 4:1)
  • ἀξιόπιστον καὶ τὸ ἐνίαισ τῶν ἀντιθέσεων ὧν δοκοῦσι καθ’ ἡμῶν λέγειν οἱ ἀντίδικοι συγχωρεῖν καὶ συγκατατίθεσθαι, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου ἡ μὲν ἐκεῖθεν ἀντίθεσισ, τάχα νῦν καὶ τοιαῦτα ἐρεῖ, ὡσ ἐσκεμμένα πάντα λέγω ἐγώ, εἶτα ἡ παρ’ αὐτοῦ συγχώρησισ μεθ’ ὑπερβολῆσ, ἐγὼ δέ γ’ ἐσκέφθαι μὲν ὁμολογῶ καὶ μεμελετηκέναι ὡσ ἐνῆν μάλιστα ἐμοί. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 16:1)
  • τίσ γὰρ ὑμῶν οὐκ οἶδεν ὅτι μάρτυρεσ μέν εἰσιν οὗτοι, οἷσ μὴ μέτεστι τοῦ πράγματοσ περὶ οὗ ἡ δίκη ἐστίν, ἀντίδικοι δ’ οἱ κοινωνοῦντεσ τῶν πραγμάτων περὶ ὧν ἂν δικάζηταί τισ αὐτοῖσ; (Demosthenes, Speeches 31-40, 70:5)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION