Hellas Alive Dictionary - ανεπιτιμητος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνεπιτίμητος ἀνεπιτίμητη ἀνεπιτίμητον

Structure: ἀ (Prefix) + νεπιτιμητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)pitima/w

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἀνεπιτίμητος ἀνεπιτιμήτου	ἀνεπιτιμητότερος ἀνεπιτιμητοτέρου	ἀνεπιτιμητότατος ἀνεπιτιμητοτάτου
Adverb	ἀνεπιτιμήτως	ἀνεπιτιμητότερον	ἀνεπιτιμητότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἡ δὲ τοῦ Δημοσθένουσ πολιτεία φανερὰ μὲν ἦν ἔτι καὶ τῆσ εἰρήνησ ὑπαρχούσησ, οὐδὲν ἐῶντοσ ἀνεπιτίμητον τῶν πραττομένων ὑπὸ τοῦ Μακεδόνοσ, ἀλλ’ ἐφ’ ἑκάστῳ ταράττοντοσ τοὺσ Ἀθηναίουσ καὶ διακαίοντοσ ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον. (Plutarch, Demosthenes, chapter 16 1:1)
δι’ ἃ δεῖ σε τῶν ἐπαίνων ἄξιον εἶναι δόξαντα καὶ ἐμὲ τῆσ σῆσ φιλίασ ἀνεπιτίμητον ἀφεῖναι. (Demosthenes, Speeches 51-61, 63:1)
ὅταν μὲν οὖν ἀβλαβεῖσ, ἀνεπιτίμητον, ὅταν δὲ βλαβεράσ, φαῦλον. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 7 166:5)
τὸ μὲν γὰρ μηδενὶ πιστεύειν εἰσ τέλοσ ἄπρακτον, τὸ δὲ λαβόντα τὰσ ἐνδεχομένασ πίστεισ πράττειν τὸ κατὰ λόγον ἀνεπιτίμητον. (Polybius, Histories, book 8, chapter 36 2:1)

not to be censured
- ἄμεμπτος (not blaming, content, without censure)
- ἀνεπίληπτος (not open to attack, not censured, blameless)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com