ἀνδραποδώδης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀνδραποδώδης
ἀνδραποδώδες
Structure:
ἀνδραποδωδη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- slavish, servile, abject
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καίτοι αἰσχρὸν ἴσωσ καὶ ἀνδραποδῶδεσ ἀποδόσθαι διὰ ταύτην ἑαυτὸν πολὺ γὰρ ἡδίων ἡ ἐκ τῆσ ἐλευθερίασ ἡδονή. (Lucian, De mercede, (no name) 8:2)
- λόγον δὲ τοῖσ ἀρίστοισ περὶ αὑτοῦ καταλέλοιπεν ἀνδρὸσ βίον βεβιωκὼσ ὑψηλότερον, ὦ Καρῶν ἀνδραποδωδέστατε, τοῦ σοῦ μνήματοσ καὶ ἐν βεβαιοτέρῳ χωρίῳ κατεσκευασμένον. (Lucian, Dialogi mortuorum, 5:6)
- τὰσ ἀτάκτουσ καὶ ἀνδραποδώδεισ ἡδονὰσ ἑαυτοὺσ κρημνίσωσι, τότε δὴ μεταμέλονται τὴν τῶν τέκνων προδεδωκότεσ παιδείαν, ὅτ’ οὐδὲν ὄφελοσ, τοῖσ ἐκείνων ἀδικήμασιν ἀδημονοῦντεσ. (Plutarch, De liberis educandis, section 7 19:1)
- πένησ τε ἀνὴρ τὴν ψυχὴν οὔτε ἀκούει, ἐάν τε ἀκούσῃ, καταγελῶν, ὡσ οἰέται, πανταχόθεν ἀναιδῶσ ἁρπάζει πᾶν ὅτιπερ ἂν οἰήται, καθάπερ θηρίον, φαγεῖν ἢ πιεῖν ἢ περὶ τὴν ἀνδραποδώδη καὶ ἀχάριστον, ἀφροδίσιον λεγομένην οὐκ ὀρθῶσ, ἡδονὴν ποριεῖν αὑτῷ τοὐμπίμπλασθαι, τυφλὸσ ὢν καὶ οὐχ ὁρῶν, οἷσ συνέπεται τῶν ἁρπαγμάτων ἀνοσιουργία, κακὸν ἡλίκον ἀεὶ μετ’ ἀδικήματοσ ἑκάστου, ἣν ἀναγκαῖον τῷ ἀδικήσαντι συνεφέλκειν ἐπί τε γῇ στρεφομένῳ καὶ ὑπὸ γῆσ νοστήσαντι πορείαν ἄτιμόν τε καὶ ἀθλίαν πάντωσ πανταχῇ. (Plato, Epistles, Letter 7 78:1)
- "τὰ γὰρ δελεάζοντα τοὺσ ἀνδραποδώδεισ τῶν ἐλευθέρων ἀλλότρια. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 24 1:4)
- ἐπεὶ δ’ ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων εἴπομεν, καὶ ἐνταῦθ’ ἐστὶν ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψισ ὁ μὲν γὰρ χαλεπὸσ τοιοῦτοσ ἐστίν, ὁ καὶ θᾶττον καὶ μᾶλλον πάσχων καὶ πλείω χρόνον καὶ ὅτ’ οὐ δεῖ καὶ ὁποίοισ οὐ δεῖ καὶ ἐπὶ πολλοῖσ, ὁ δ’ ἀνδραποδώδησ τοὐναντίον, δῆλον ὅτι ἔστι τισ καὶ ὁ μέσοσ τῆσ ἀνισότητοσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 81:2)
- χωριζόμενα δὲ φρονήσεωσ καὶ ἀλλαττόμενα ἀντὶ ἀλλήλων μὴ σκιαγραφία τισ ᾖ ἡ τοιαύτη ἀρετὴ καὶ τῷ ὄντι ἀνδραποδώδησ τε καὶ οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδ’ ἀληθὲσ ἔχῃ, τὸ δ’ ἀληθὲσ τῷ ὄντι ᾖ κάθαρσίσ τισ τῶν τοιούτων πάντων καὶ ἡ σωφροσύνη καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία, καὶ αὐτὴ ἡ φρόνησισ μὴ καθαρμόσ τισ ᾖ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 172:1)
- ἐπιτιμᾷσ δέ μοι καὶ τὴν ἐν τοῖσ μυρίοισ ἐν Ἀρκαδίᾳ δημηγορίαν καὶ πρεσβείαν, καὶ μεταβεβλῆσθαί με φῄσ, αὐτὸσ ὢν ἀνδραποδώδησ καὶ μόνον οὐκ ἐστιγμένοσ αὐτόμολοσ. (Aeschines, Speeches, , section 791)
- ὁ δὲ ὑπὲρ τετταράκοντα γεγονὼσ ἔτη ἐὰν τολμᾷ τῳ μάχεσθαι, εἴτε ἄρχων εἴτε ἀμυνόμενοσ, ἄγροικοσ καὶ ἀνελεύθεροσ ἂν λεγόμενοσ ἀνδραποδώδησ τε, δίκησ ἂν ἐπονειδίστου τυγχάνων τὸ πρέπον ἔχοι. (Plato, Laws, book 9 175:1)