Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνατολμάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀνατολμάω

Structure: ἀνα (Prefix) + τολμά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to regain courage

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνατολμῶ ἀνατολμᾷς ἀνατολμᾷ
Dual ἀνατολμᾶτον ἀνατολμᾶτον
Plural ἀνατολμῶμεν ἀνατολμᾶτε ἀνατολμῶσιν*
SubjunctiveSingular ἀνατολμῶ ἀνατολμῇς ἀνατολμῇ
Dual ἀνατολμῆτον ἀνατολμῆτον
Plural ἀνατολμῶμεν ἀνατολμῆτε ἀνατολμῶσιν*
OptativeSingular ἀνατολμῷμι ἀνατολμῷς ἀνατολμῷ
Dual ἀνατολμῷτον ἀνατολμῴτην
Plural ἀνατολμῷμεν ἀνατολμῷτε ἀνατολμῷεν
ImperativeSingular ἀνατόλμᾱ ἀνατολμᾱ́τω
Dual ἀνατολμᾶτον ἀνατολμᾱ́των
Plural ἀνατολμᾶτε ἀνατολμώντων, ἀνατολμᾱ́τωσαν
Infinitive ἀνατολμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνατολμων ἀνατολμωντος ἀνατολμωσα ἀνατολμωσης ἀνατολμων ἀνατολμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνατολμῶμαι ἀνατολμᾷ ἀνατολμᾶται
Dual ἀνατολμᾶσθον ἀνατολμᾶσθον
Plural ἀνατολμώμεθα ἀνατολμᾶσθε ἀνατολμῶνται
SubjunctiveSingular ἀνατολμῶμαι ἀνατολμῇ ἀνατολμῆται
Dual ἀνατολμῆσθον ἀνατολμῆσθον
Plural ἀνατολμώμεθα ἀνατολμῆσθε ἀνατολμῶνται
OptativeSingular ἀνατολμῴμην ἀνατολμῷο ἀνατολμῷτο
Dual ἀνατολμῷσθον ἀνατολμῴσθην
Plural ἀνατολμῴμεθα ἀνατολμῷσθε ἀνατολμῷντο
ImperativeSingular ἀνατολμῶ ἀνατολμᾱ́σθω
Dual ἀνατολμᾶσθον ἀνατολμᾱ́σθων
Plural ἀνατολμᾶσθε ἀνατολμᾱ́σθων, ἀνατολμᾱ́σθωσαν
Infinitive ἀνατολμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνατολμωμενος ἀνατολμωμενου ἀνατολμωμενη ἀνατολμωμενης ἀνατολμωμενον ἀνατολμωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to regain courage

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION