- τῶν δὲ Δρούσῳ τῷ Τιβερίου Καίσαροσ υἱῷ συμβιούντων ὁ πάντασ ἐν τῷ πίνειν προτρεπόμενοσ ἰατρὸσ ἑάλω τῶν πικρῶν ἀμυγδαλῶν πέντ’ ἢ ἓξ ἑκάστοτε προλαμβάνων ἕνεκα τοῦ μὴ μεθύσκεσθαι· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 15:3)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, 15:3)
- "τούτων ἐχόντων, εἰκότωσ ἡ τῶν ἀμυγδαλῶν πικρότησ βοηθεῖ πρὸσ τὸν ἄκρατον, ἀναξηραίνουσα τοῦ σώματοσ τὰ ἐντὸσ καὶ οὐκ ἐῶσα πίμπλασθαι τὰσ φλέβασ, ὧν διατάσει φασὶ καὶ ταραχῇ συμβαίνει τὸ μεθύειν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 23:1)
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, 23:1)
- "καρύων ἢ καστάνων ἀμφοτέρωσ γὰρ καλεῖται δύσπεπτοσ μὲν ἡ κατεργασία τῇ κοιλίᾳ καὶ φυσώδησ ἡ πέψισ γίνεται, παχύνει δὲ τὰσ ἕξεισ, ἐάν τισ αὐτῶν κρατήσῃ, τὰ δὲ ἀμύγδαλα καὶ τὰ Ἡρακλεωτικὰ καὶ τὰ Περσικὰ κάρυα καὶ τἄλλα τὰ τοιαῦτα χείρω ἐστὶ τούτων, χρὴ δὲ μηδὲν ὅλωσ τῆσ τοιαύτησ ἰδέασ ἄπυρον ἐσθίειν ἔξω τῶν χλωρῶν ἀμυγδάλων, ἀλλὰ τὰ μὲν ἕψειν, τὰ δὲ φρύγειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 431)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 431)
- ὃσ γέ φησι καὶ ἅλασ Ἀμμωνιακὸν ἀπ’ Αἰγύπτου ἀναπέμπεσθαι βασιλεῖ καὶ ὕδωρ ἐκ τοῦ Νείλου, ἐλαίου δὲ τοῦ ὠμοτριβοῦσ καλουμένου μέμνηται Θεόφραστοσ ἐν τῷ περὶ ὀδμῶν, φάσκων αὐτὸ γίνεσθαι ἐκ τῶν φαυλιῶν ἐλαιῶν καὶ ἐξ ἀμυγδάλων, τοῦ δὲ ἐν Θουρίοισ γινομένου ἐλαίου ὡσ διαφόρου μνημονεύει Ἄμφισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 74 2:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 74 2:1)
- τάδε μέντοι καὶ πρὸ τῆσ ἄρσιοσ, καὶ ἐπ’ αὐτέῃ, καὶ ἐπὶ τῷ ὕπνῳ διδόναι · ἀσίτῳ δὲ τὰ φαρμακώ δεα , κνίδησ καὶ λὶνου τοῦ σπέρματοσ, καὶ ἀμύλου, καὶ κώνου τοῦ κοκκάλου λείου, ἑκάστου κύαθον· καὶ ἀμύγδάλων τῶν πικρῶν πέντε καὶ εἴκοσι τὸν ἀριθμόν · τόσοι δὲ καὶ πεπέριοσ κόκκοι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 405)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 405)
- ὧδε γάρ σοι ἡ τροφὴ ἑδραίη μένει· φάρμακα δὲ τῶν ἀναγκαίων καθαρτήρια , πίτυοσ καρπὸσ καὶ κνίδησ, τῶν σπερμάτων τοῦ κοκκάλου, καὶ πεπέριοσ, ἀμυγδάλων αἱ πικραὶ, καὶ μέλι ᾖ τῷδε ἡ ξύστασισ· ἢν δὲ ξηρῆναι θέλῃσ, ἄριστον σμύρνα, καὶ ἴρεωσ ἡ Ῥίζα, καὶ τὸ διὰ τῶν θηρίων φάρμακον , καὶ ἡ τοῦ Βηστίνου, καὶ Μιθριδάτου , καὶ ἄλλαι μυρίαι· ἐπιθήματα δὲ, ἡ τῶν ἐπιπλασμά των ὕλη, μελίλωτον, καὶ μήκωνεσ, καὶ τερμίνθου δάκρυον, καὶ ὕσσωπον, καὶ λίπασ τὸ ἀπὸ Ῥόδων, ἢ τῆσ οἰνάνθησ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 219)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 219)