- ἀλλ ὅμως οὗτος τοιοῦτος ὢν ἅπαντα τὸν βίον, κᾆτ ἀνὴρ ἔδοξεν εἶναι, τἀλλότριον ἀμῶν θέρος. (Aristotle, Agon, trochees1)
(아리스토텔레스, Agon, trochees1)
- ἔνθεν ὀλόμενον σκάφος συναρμόσας ὁ Πριαμίδας ἔπλευσε βαρβάρῳ πλάτᾳ τὰν ἐμὰν ἐφ ἑστίαν, ἐπὶ τὸ δυστυχέστατον κάλλος, ὡς ἕλοι, γάμων ἀμῶν: (Euripides, Helen, choral, epode2)
(에우리피데스, Helen, choral, epode2)
- ἀμὴ καὶ δέοι ἡ τῶν ὀδόντων. (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 28 4:1)
(플루타르코스, Quaestiones Naturales, chapter 28 4:1)
- καὶ γὰρ ὁτιοῦν ὁτῳοῦν ἁμῇ γέ πῃ προσέοικεν. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 176:1)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 176:1)
- καὶ ἃ τότε ἔφαμεν ἄλλην δύναμιν ἔχειν καὶ οὐκ εἶναι τὸ ἕτερον οἱο῀ν τὸ ἕτερον, τὰ τοῦ προσώπου μόρια, ἁμῇ γέ πῃ προσέοικεν καὶ ἔστιν τὸ ἕτερον οἱο῀ν τὸ ἕτερον. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 176:3)
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 176:3)
- τὸ δὲ ταὐτὸν ἕτερον ἀποφαίνειν ἁμῇ γέ πῃ καὶ τὸ θάτερον ταὐτὸν καὶ τὸ μέγα σμικρὸν καὶ τὸ ὅμοιον ἀνόμοιον, καὶ χαίρειν οὕτω τἀναντία ἀεὶ προφέροντα ἐν τοῖς λόγοις, οὔτε τις ἔλεγχος οὗτος ἀληθινὸς ἄρτι τε τῶν ὄντων τινὸς ἐφαπτομένου δῆλος νεογενὴς ὤν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 261:1)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 261:1)
- θαυμάζοιμεν ἂν οὖν εἰ ταὐτὸν τοῦτο ἡμῶν ἡ ψυχὴ φύσει περὶ τὰ τῶν πάντων στοιχεῖα πεπονθυῖα τοτὲ μὲν ὑπ ἀληθείας περὶ ἓν ἕκαστον ἔν τισι συνίσταται, τοτὲ δὲ περὶ ἅπαντα ἐν ἑτέροις αὖ φέρεται, καὶ τὰ μὲν αὐτῶν ἁμῇ γέ πῃ τῶν συγκράσεων ὀρθῶς δοξάζει, μετατιθέμενα δ εἰς τὰς τῶν πραγμάτων μακρὰς καὶ μὴ ῥᾳδίους συλλαβὰς ταὐτὰ ταῦτα πάλιν ἀγνοεῖ· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 129:4)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 129:4)