Sense

1. uncared for, unburied
2. without care or sorrow, careless, heedless

Examples

• οὐδ ἐνόησε μετὰ φρεσίν, ὥς οἱ ὀπίσσω ἀντὶ λίθου ἑὸς υἱὸς ἀνίκητος καὶ ἀκηδὴς λείπεθ, ὅ μιν τάχ ἔμελλε βίῃ καὶ χερσὶ δαμάσσας τιμῆς ἐξελάειν, ὃ δ ἐν ἀθανάτοισι ἀνάξειν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 44:14)
• ὡς τοὔλαιον οἱ ἰατροί φασι τοῦ σώματος εἶναι τοῖς μέν ἐκτὸς ὠφελιμώτατον, τοῖς δ ἐντὸς βλαβερώτατον, οὕτως ὁ δίκαιος ἑτέροις μέν ἐστι χρήσιμος, αὑτοῦ δὲ καὶ τῶν ἰδίων ἀκηδής, ἀλλ ἐοίκε ταύτῃ πεπηρῶσθαι τῷ Ἀριστείδῃ τὸ πολιτικόν, εἴπερ, ὡς οἱ πλεῖστοι λέγουσιν, οὐδὲ προῖκα τοῖς θυγατρίοις οὐδὲ ταφὴν αὐτῷ καταλιπέσθαι προὐνόησεν. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 3 5:1)
• μή νυν βροτοὺς μὲν ὠφέλει καιροῦ πέρα, σαυτοῦ δ ἀκήδει δυστυχοῦντος. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 5:1)
• "μαῖα φίλη, τὸν ξεῖνον ἐτιμήσασθ ἐνὶ οἴκῳ εὐνῇ καὶ σίτῳ, ἦ αὔτως κεῖται ἀκηδής· (Homer, Odyssey, Book 20 18:1)
• ὃς δ ἂν παίδων τε ἀκηδὴς γένηται καί, τοῦ θέντος τὸν νόμον ἀμελήσας, ἃ μήτε αὐτὸς κατέθετο μήτε αὖ πατέρων τις πατήρ, μὴ πείσας τὸν θέμενον ἀνέληται, κάλλιστον νόμων διαφθείρων, ἁπλούστατον καὶ οὐδαμῇ ἀγεννοῦς ἀνδρὸς νομοθέτημα, ὃς εἶπεν: (Plato, Laws, book 11 4:2)
• μή πω μ ἐς θρόνον ἵζε διοτρεφὲς ὄφρά κεν Ἕκτωρ κεῖται ἐνὶ κλισίῃσιν ἀκηδής, ἀλλὰ τάχιστα λῦσον ἵν ὀφθαλμοῖσιν ἴδω: (Homer, Iliad, Book 24 52:2)

Similar forms

• ἀκηδέα (12)
• ἀκηδέες (7)
• ἀκηδίας (3)
• ἀκηδής (3)
• ἀκηδέστως (3)
• ἀκηδὴς (2)
• ἀκήδεστοι (2)
• ἀκήδεστος (1)
• ἀκήδεσεν (1)
• ἀκηδιῶν (1)
• ἀκηδείῃ (1)
• ἀκήδευτα (1)
• ἀκηδιάσῃ (1)
• ἀκήδεστον (1)
• ἀκηδίᾳ (1)
• ἀκήδεις (1)
• ἀκηδίην (1)
• ἀκήδει (1)
• ἀκηδιάσαι (1)
• ἀκηδήσοι (1)
• ἀκηδείῃσι (1)
• ἀκηδέω (1)
• ἀκηδιάσῃς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.