Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰτιατικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αἰτιατικός αἰτιατική αἰτιατικόν

Structure: αἰτιατικ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. causal
  2. (elliptically for αἰτιατική πτῶσις ‎(ptôsis)) the accusative case

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative αἰτιατικός αἰτιατική αἰτιατικόν
Genitive αἰτιατικοῦ αἰτιατικῆς αἰτιατικοῦ
Dative αἰτιατικῷ αἰτιατικῇ αἰτιατικῷ
Accusative αἰτιατικόν αἰτιατικήν αἰτιατικόν
Vocative αἰτιατικέ αἰτιατική αἰτιατικόν
DualN/A/V αἰτιατικώ αἰτιατικᾱ́ αἰτιατικώ
G/D αἰτιατικοῖν αἰτιατικαῖν αἰτιατικοῖν
PluralNominative αἰτιατικοί αἰτιατικαί αἰτιατικά
Genitive αἰτιατικῶν αἰτιατικῶν αἰτιατικῶν
Dative αἰτιατικοῖς αἰτιατικαῖς αἰτιατικοῖς
Accusative αἰτιατικούς αἰτιατικᾱ́ς αἰτιατικά
Vocative αἰτιατικοί αἰτιατικαί αἰτιατικά
Positive Comparative Superlative
Adjective αἰτιατικός αἰτιατικοῦ αἰτιατικότερος αἰτιατικοτεροῦ αἰτιατικότατος αἰτιατικοτατοῦ
Adverb αἰτιατικώς αἰτιατικότερον αἰτιατικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "τῇ δὲ τὸν λαγὸν ἑνικῇ αἰτιατικῇ ἀκόλουθόσ ἐστιν ἡ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀμύκῳ σατυρικῷ πληθυντικὴ ὀνομαστική· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 628)
  • πλάγιαι δὲ πτώσεισ εἰσὶ γενικὴ καὶ δοτικὴ καὶ αἰτιατική. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 65:2)

Synonyms

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION