Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀγορητής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀγορητής

Structure: ἀγορητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: a)gora/omai

Sense

  1. a speaker, orator

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative ἀγορητής ἀγορητᾱ́ ἀγορηταί
Genitive ἀγορητοῦ ἀγορηταῖν ἀγορητῶν
Dative ἀγορητῇ ἀγορηταῖν ἀγορηταῖς
Accusative ἀγορητήν ἀγορητᾱ́ ἀγορητᾱ́ς
Vocative ἀγορητά ἀγορητᾱ́ ἀγορηταί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοῖσι δὲ Νέστωρ ἡδυεπὴσ ἀνόρουσε λιγὺσ Πυλίων ἀγορητήσ, τοῦ καὶ ἀπὸ γλώσσησ μέλιτοσ γλυκίων ῥέεν αὐδή· (Homer, Iliad, Book 1 28:3)
  • Θερσῖτ’ ἀκριτόμυθε, λιγύσ περ ἐὼν ἀγορητήσ, ἴσχεο, μηδ’ ἔθελ’ οἰο͂σ ἐριζέμεναι βασιλεῦσιν· (Homer, Iliad, Book 2 23:3)
  • ἦ κε μέγ’ οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺσ ἐσθλὸσ Μυρμιδόνων βουληφόροσ ἠδ’ ἀγορητήσ, ὅσ ποτέ μ’ εἰρόμενοσ μέγ’ ἐγήθεεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε. (Homer, Iliad, Book 7 13:5)
  • βλάβεται δὲ λιγύσ περ ἐὼν ἀγορητήσ. (Homer, Iliad, Book 19 8:6)
  • τῶν πάντων δ’ ἡγεῖτο πλατίστακοσ, ἀλλ’ ἀγορητὴσ ἡδυεπήσ, τέττιξιν ἰσογράφοσ, οἵ θ’ Ἑκαδήμου δένδρῳ ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱᾶσιν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 6:8)

Synonyms

  1. a speaker

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION