Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφυλακτέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀφυλακτέω

Structure: ἀπ (Prefix) + ὑλακτέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: From a)f-u(lakte/w

Sense

  1. to bark out

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφυλάκτω ἀφυλάκτεις ἀφυλάκτει
Dual ἀφυλάκτειτον ἀφυλάκτειτον
Plural ἀφυλάκτουμεν ἀφυλάκτειτε ἀφυλάκτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀφυλάκτω ἀφυλάκτῃς ἀφυλάκτῃ
Dual ἀφυλάκτητον ἀφυλάκτητον
Plural ἀφυλάκτωμεν ἀφυλάκτητε ἀφυλάκτωσιν*
OptativeSingular ἀφυλάκτοιμι ἀφυλάκτοις ἀφυλάκτοι
Dual ἀφυλάκτοιτον ἀφυλακτοίτην
Plural ἀφυλάκτοιμεν ἀφυλάκτοιτε ἀφυλάκτοιεν
ImperativeSingular ἀφυλᾶκτει ἀφυλακτεῖτω
Dual ἀφυλάκτειτον ἀφυλακτεῖτων
Plural ἀφυλάκτειτε ἀφυλακτοῦντων, ἀφυλακτεῖτωσαν
Infinitive ἀφυλάκτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφυλακτων ἀφυλακτουντος ἀφυλακτουσα ἀφυλακτουσης ἀφυλακτουν ἀφυλακτουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφυλάκτουμαι ἀφυλάκτει, ἀφυλάκτῃ ἀφυλάκτειται
Dual ἀφυλάκτεισθον ἀφυλάκτεισθον
Plural ἀφυλακτοῦμεθα ἀφυλάκτεισθε ἀφυλάκτουνται
SubjunctiveSingular ἀφυλάκτωμαι ἀφυλάκτῃ ἀφυλάκτηται
Dual ἀφυλάκτησθον ἀφυλάκτησθον
Plural ἀφυλακτώμεθα ἀφυλάκτησθε ἀφυλάκτωνται
OptativeSingular ἀφυλακτοίμην ἀφυλάκτοιο ἀφυλάκτοιτο
Dual ἀφυλάκτοισθον ἀφυλακτοίσθην
Plural ἀφυλακτοίμεθα ἀφυλάκτοισθε ἀφυλάκτοιντο
ImperativeSingular ἀφυλάκτου ἀφυλακτεῖσθω
Dual ἀφυλάκτεισθον ἀφυλακτεῖσθων
Plural ἀφυλάκτεισθε ἀφυλακτεῖσθων, ἀφυλακτεῖσθωσαν
Infinitive ἀφυλάκτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφυλακτουμενος ἀφυλακτουμενου ἀφυλακτουμενη ἀφυλακτουμενης ἀφυλακτουμενον ἀφυλακτουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ μὲν γὰρ φίλοι ἀφύλακτοί τε πρὸσ τὸ ἀδικεῖσθαι καὶ προσκαταλλάττονται πρὶν ἐπεξελθεῖν, οἱ δὲ κριταὶ χαρίζονται οἷσ ἂν φίλοι ὦσι, καὶ ἢ ὅλωσ ἀφιᾶσιν ἢ μικροῖσ ζημιοῦσιν. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 12 4:2)
  • ἀμφότεροι γὰρ ἀφύλακτοι, οἱ μὲν ὡσ οὐδέποτε, οἱ δ’ ὡσ οὐκ ἂν ἔτι. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 12 21:2)
  • νῦν ἀφύλακτοι ὄμφακεσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 2054)
  • τάσ τε ἀπορρήτουσ Φιδηναίων καὶ Οὐιεντανῶν συνωμοσίασ, ἃσ ἐπ’ ἀμφοτέροισ ἡμῖν συνώμοσαν, ὀλίγῳ πρότερον σοῦ πεπύσμεθα παρὰ τῶν ἐκεῖθεν ξένων καὶ οὐκ ἀφύλακτοι πρὸσ αὐτάσ ἐσμεν, ἀλλ’ ὡσ παθεῖν τε μηδὲν αὐτοὶ κακὸν κἀκείνουσ τιμωρήσασθαι τῆσ ἐπιβουλῆσ ἀξίωσ παρεσκευάσμεθα, οὐχ ἧττόν τε σοῦ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον ἀμαχητὶ μᾶλλον ἢ διὰ τῶν ὅπλων ἐβουλόμεθα. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 9 2:3)
  • οὔκουν οὐδὲ Ἀλέξανδρον ἐμβαλεῖν ἄν ποτε δείσαντεσ, ἄλλωσ τε καὶ προκεχωρηκότα ἤδη ἐσ τὸ πρόσω, ταύτῃ μᾶλλόν τι ἀφύλακτοι ἡλίσκοντο. (Arrian, Anabasis, book 3, chapter 24 2:3)

Synonyms

  1. to bark out

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION