Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφοσιόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀφοσιόω

Structure: ἀπ (Prefix) + ὁσιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to purify from guilt or pollution
  2. to purify oneself from sins of negligence, to make expiatory offerings
  3. to acquit oneself of, to quit oneself, quitting oneself of the orders

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφοσίω ἀφοσίοις ἀφοσίοι
Dual ἀφοσίουτον ἀφοσίουτον
Plural ἀφοσίουμεν ἀφοσίουτε ἀφοσίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀφοσίω ἀφοσίοις ἀφοσίοι
Dual ἀφοσίωτον ἀφοσίωτον
Plural ἀφοσίωμεν ἀφοσίωτε ἀφοσίωσιν*
OptativeSingular ἀφοσίοιμι ἀφοσίοις ἀφοσίοι
Dual ἀφοσίοιτον ἀφοσιοίτην
Plural ἀφοσίοιμεν ἀφοσίοιτε ἀφοσίοιεν
ImperativeSingular ἀφοσῖου ἀφοσιοῦτω
Dual ἀφοσίουτον ἀφοσιοῦτων
Plural ἀφοσίουτε ἀφοσιοῦντων, ἀφοσιοῦτωσαν
Infinitive ἀφοσίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφοσιων ἀφοσιουντος ἀφοσιουσα ἀφοσιουσης ἀφοσιουν ἀφοσιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφοσίουμαι ἀφοσίοι ἀφοσίουται
Dual ἀφοσίουσθον ἀφοσίουσθον
Plural ἀφοσιοῦμεθα ἀφοσίουσθε ἀφοσίουνται
SubjunctiveSingular ἀφοσίωμαι ἀφοσίοι ἀφοσίωται
Dual ἀφοσίωσθον ἀφοσίωσθον
Plural ἀφοσιώμεθα ἀφοσίωσθε ἀφοσίωνται
OptativeSingular ἀφοσιοίμην ἀφοσίοιο ἀφοσίοιτο
Dual ἀφοσίοισθον ἀφοσιοίσθην
Plural ἀφοσιοίμεθα ἀφοσίοισθε ἀφοσίοιντο
ImperativeSingular ἀφοσίου ἀφοσιοῦσθω
Dual ἀφοσίουσθον ἀφοσιοῦσθων
Plural ἀφοσίουσθε ἀφοσιοῦσθων, ἀφοσιοῦσθωσαν
Infinitive ἀφοσίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφοσιουμενος ἀφοσιουμενου ἀφοσιουμενη ἀφοσιουμενης ἀφοσιουμενον ἀφοσιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ Οἰνόμαοσ καὶ μάλιστα τὸ ζῷον ἀγαπήσασ τοῦτ’ ἐπηράσατο πολλὰ καὶ δεινὰ κατὰ τῶν ἵππουσ ὀχευόντων ἐν Ἤλιδι, καὶ φοβούμενοι τὴν κατάραν ἐκείνην ἀφοσιοῦνται; (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 523)
  • μάλιστα τὸ ζῷον ἀγαπήσασ τοῦτ’ ἐπηράσατο πολλὰ καὶ δεινὰ κατὰ τῶν ἵππουσ ὀχευόντων ἐν Ἤλιδι, καὶ φοβούμενοι τὴν κατάραν ἐκείνην ἀφοσιοῦνται; (Plutarch, Quaestiones Graecae, section 52 1:1)
  • οἱ δ’ ἱερεῖσ ἀφοσιοῦνται καὶ δυσχεραίνουσι τὸ κρόμμυον παραφυλάττοντεσ, ὅτι τῆσ σελήνησ φθινούσησ μόνον εὐτροφεῖν τοῦτο καὶ τεθηλέναι πέφυκεν. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 8 3:1)
  • διὸ τήν τε θάλασσαν οἱ ἱερεῖσ ἀφοσιοῦνται καὶ τὸν ἅλα Τυφῶνοσ ἀφρὸν καλοῦσι· (Plutarch, De Iside et Osiride, section 32 4:2)
  • διὸ καὶ τὴν ἡμέραν ταύτην ἀντίφραξιν οἱ Πυθαγόρειοι καλοῦσι, καὶ ὅλωσ τὸν ἀριθμὸν τοῦτον ἀφοσιοῦνται. (Plutarch, De Iside et Osiride, section 42 1:1)

Synonyms

  1. to purify oneself from sins of negligence

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION