Sense

1. a getting rid of
2. disappearance

Examples

• τελεωτάτη πάντων λόγων ἐστὶν ἀφάνισισ τὸ διαλύειν ἕκαστον ἀπὸ πάντων· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 262:2)

Similar forms

• ἀφανίσαι (63)
• ἀφανισμὸν (50)
• ἀφανισθῆναι (35)
• ἀφανισμόν (17)
• ἀφανισμῷ (9)
• ἀφανισμοῦ (8)
• ἀφανίσῃ (7)
• ἀφανίσαντες (6)
• ἀφανισθῇ (6)
• ἀφανίσῃς (5)
• ἀφάνισιν (4)
• ἀφανισμὸς (4)
• ἀφανισθὲν (3)
• ἀφανισμός (3)
• ἀφανίσειεν (3)
• ἀφανισμοῖς (3)
• ἀφανίσας (2)
• ἀφανίσειν (2)
• ἀφανίσωμεν (2)
• ἀφανισθεῖσα (2)
• ἀφανισθῆναί (2)
• ἀφανίσαιμι (2)
• ἀφανισμοὺς (2)
• ἀφανίσθητε (2)
• ἀφανίσαντας (2)
• ἀφανίσειε (2)
• ἀφάνισον (2)
• ἀφανίσωσι (2)
• ἀφανίσαιεν (1)
• ἀφανισταῖς (1)
• ἀφανισθείη (1)
• ἀφανισθῇς (1)
• ἀφανίσαντα (1)
• ἀφανίσειας (1)
• ἀφανισμοὶ (1)
• ἀφανίσαντος (1)
• ἀφανισθῶσι (1)
• ἀφανίσαντε (1)
• ἀφανίσοντες (1)
• ἀφανίσωσιν (1)
• ἀφανίσατε (1)
• ἀφάνισις (1)
• ἀφανισθέντι (1)
• ἀφανίσω (1)
• ἀφανίσαντι (1)
• ἀφανισθείς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.