Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδυνατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδυνατέω

Structure: ἀδυνατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to want strength, to be unable
  2. to be impossible

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδυνάτω ἀδυνάτεις ἀδυνάτει
Dual ἀδυνάτειτον ἀδυνάτειτον
Plural ἀδυνάτουμεν ἀδυνάτειτε ἀδυνάτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀδυνάτω ἀδυνάτῃς ἀδυνάτῃ
Dual ἀδυνάτητον ἀδυνάτητον
Plural ἀδυνάτωμεν ἀδυνάτητε ἀδυνάτωσιν*
OptativeSingular ἀδυνάτοιμι ἀδυνάτοις ἀδυνάτοι
Dual ἀδυνάτοιτον ἀδυνατοίτην
Plural ἀδυνάτοιμεν ἀδυνάτοιτε ἀδυνάτοιεν
ImperativeSingular ἀδυνᾶτει ἀδυνατεῖτω
Dual ἀδυνάτειτον ἀδυνατεῖτων
Plural ἀδυνάτειτε ἀδυνατοῦντων, ἀδυνατεῖτωσαν
Infinitive ἀδυνάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδυνατων ἀδυνατουντος ἀδυνατουσα ἀδυνατουσης ἀδυνατουν ἀδυνατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδυνάτουμαι ἀδυνάτει, ἀδυνάτῃ ἀδυνάτειται
Dual ἀδυνάτεισθον ἀδυνάτεισθον
Plural ἀδυνατοῦμεθα ἀδυνάτεισθε ἀδυνάτουνται
SubjunctiveSingular ἀδυνάτωμαι ἀδυνάτῃ ἀδυνάτηται
Dual ἀδυνάτησθον ἀδυνάτησθον
Plural ἀδυνατώμεθα ἀδυνάτησθε ἀδυνάτωνται
OptativeSingular ἀδυνατοίμην ἀδυνάτοιο ἀδυνάτοιτο
Dual ἀδυνάτοισθον ἀδυνατοίσθην
Plural ἀδυνατοίμεθα ἀδυνάτοισθε ἀδυνάτοιντο
ImperativeSingular ἀδυνάτου ἀδυνατεῖσθω
Dual ἀδυνάτεισθον ἀδυνατεῖσθων
Plural ἀδυνάτεισθε ἀδυνατεῖσθων, ἀδυνατεῖσθωσαν
Infinitive ἀδυνάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδυνατουμενος ἀδυνατουμενου ἀδυνατουμενη ἀδυνατουμενης ἀδυνατουμενον ἀδυνατουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλάκισ δ’ ἐν τῷ σώματι διακριθείσησ σαρκὸσ πνεῦμα ἐγγενόμενον καὶ ἀδυνατοῦν ἔξω πορευθῆναι τὰσ αὐτὰσ τοῖσ ἐπεισεληλυθόσιν ὠδῖνασ παρέσχεν, μεγίστασ δέ, ὅταν περὶ τὰ νεῦρα καὶ τὰ ταύτῃ φλέβια περιστὰν καὶ ἀνοιδῆσαν τούσ τε ἐπιτόνουσ καὶ τὰ συνεχῆ νεῦρα οὕτωσ εἰσ τὸ ἐξόπισθεν κατατείνῃ τούτοισ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 442:1)
  • τὸ δὲ νευροκοπηθὲν ζῷον ποτὲ μὲν διὰ τὴν δυσκινησίαν ἀδυνατοῦν στρέφεσθαι καὶ συνεγκλινόμενον ἐπὶ τὸν πεπονθότα τόπον πίπτει καὶ τὸν Αἰθίοπα συναπόλλυσι, ποτὲ δὲ πρὸσ πέτραν ἢ δένδρον ἀποθλῖψαν τὸν ἄνθρωπον τῷ βάρει πιέζει μέχρι ἂν ἀποκτείνῃ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 26 3:1)
  • λοιπὸν ἐκ τῆσ τοιαύτησ δημαγωγίασ πᾶν τὸ λεγόμενον ὑπ’ αὐτοῦ πιστὸν ἐγίνετο, καὶ πρὸσ πᾶν τὸ παραγγελλόμενον ἕτοιμον ἦν τὸ πλῆθοσ, περὶ μὲν τοῦ μέλλοντοσ ἀδυνατοῦν προνοεῖσθαι. (Polybius, Histories, book 38, chapter 11 11:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION