Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδυνατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδυνατέω

Structure: ἀδυνατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to want strength, to be unable
  2. to be impossible

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδυνάτω ἀδυνάτεις ἀδυνάτει
Dual ἀδυνάτειτον ἀδυνάτειτον
Plural ἀδυνάτουμεν ἀδυνάτειτε ἀδυνάτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀδυνάτω ἀδυνάτῃς ἀδυνάτῃ
Dual ἀδυνάτητον ἀδυνάτητον
Plural ἀδυνάτωμεν ἀδυνάτητε ἀδυνάτωσιν*
OptativeSingular ἀδυνάτοιμι ἀδυνάτοις ἀδυνάτοι
Dual ἀδυνάτοιτον ἀδυνατοίτην
Plural ἀδυνάτοιμεν ἀδυνάτοιτε ἀδυνάτοιεν
ImperativeSingular ἀδυνᾶτει ἀδυνατεῖτω
Dual ἀδυνάτειτον ἀδυνατεῖτων
Plural ἀδυνάτειτε ἀδυνατοῦντων, ἀδυνατεῖτωσαν
Infinitive ἀδυνάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδυνατων ἀδυνατουντος ἀδυνατουσα ἀδυνατουσης ἀδυνατουν ἀδυνατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδυνάτουμαι ἀδυνάτει, ἀδυνάτῃ ἀδυνάτειται
Dual ἀδυνάτεισθον ἀδυνάτεισθον
Plural ἀδυνατοῦμεθα ἀδυνάτεισθε ἀδυνάτουνται
SubjunctiveSingular ἀδυνάτωμαι ἀδυνάτῃ ἀδυνάτηται
Dual ἀδυνάτησθον ἀδυνάτησθον
Plural ἀδυνατώμεθα ἀδυνάτησθε ἀδυνάτωνται
OptativeSingular ἀδυνατοίμην ἀδυνάτοιο ἀδυνάτοιτο
Dual ἀδυνάτοισθον ἀδυνατοίσθην
Plural ἀδυνατοίμεθα ἀδυνάτοισθε ἀδυνάτοιντο
ImperativeSingular ἀδυνάτου ἀδυνατεῖσθω
Dual ἀδυνάτεισθον ἀδυνατεῖσθων
Plural ἀδυνάτεισθε ἀδυνατεῖσθων, ἀδυνατεῖσθωσαν
Infinitive ἀδυνάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδυνατουμενος ἀδυνατουμενου ἀδυνατουμενη ἀδυνατουμενης ἀδυνατουμενον ἀδυνατουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ καί, ᾗ ἀδυνατοῦμεν τὰ συμφέροντα προνοεῖσθαι ὑπὲρ τῶν μελλόντων, ταύτῃ αὐτοὺσ ἡμῖν συνεργεῖν, διὰ μαντικῆσ τοῖσ πυνθανομένοισ φράζοντασ τὰ ἀποβησόμενα καὶ διδάσκοντασ ᾗ ἂν ἄριστα γίγνοιτο; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 3 13:3)
  • ἐξ ἀρχῆσ δὴ ῥητέον ἀνάγκῃ πρῶτον, ὡσ φαίνεται, μάλιστα μὲν ἄν, εἰ δυνάμεθα ἑνὶ λαβεῖν ὀνόματι, τίσ ἐστιν ἣν οἰόμεθα σοφίαν εἶναι, τοῦτο δ’ εἰ σφόδρα ἀδυνατοῦμεν, τὸ δεύτερον, τίνεσ εἰσίν ποτε καὶ ὁπόσαι τινέσ, ἅσ τισ λαβὼν σοφὸσ ἂν εἰή κατὰ τὸν ἡμέτερον μῦθον. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 51:2)
  • ἢ οὔ, ἀλλ’ ὕλη, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ καὶ ἐπ’ ἄλλων ἐπιγίγνεσθαι ἀδυνατοῦμεν χωρίσαι; (Aristotle, Metaphysics, Book 7 172:2)
  • μὴ γὰρ οἰώμεθα τέλοσ ἡμῖν εἶναι τῶν νῦν τὴν πάντων ἡμῶν ἀπορίαν, ἀλλ’ εἰ δρᾶν τοῦθ’ ἡμεῖσ ἀδυνατοῦμεν, σοὶ δραστέον· (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 56:2)
  • κατὰ μέλη τοίνυν αὐτὰσ οἱο͂ν ἱερεῖον διαιρώμεθα, ἐπειδὴ δίχα ἀδυνατοῦμεν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 183:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION