Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδυνατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδυνατέω

Structure: ἀδυνατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to want strength, to be unable
  2. to be impossible

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδυνάτω ἀδυνάτεις ἀδυνάτει
Dual ἀδυνάτειτον ἀδυνάτειτον
Plural ἀδυνάτουμεν ἀδυνάτειτε ἀδυνάτουσιν*
SubjunctiveSingular ἀδυνάτω ἀδυνάτῃς ἀδυνάτῃ
Dual ἀδυνάτητον ἀδυνάτητον
Plural ἀδυνάτωμεν ἀδυνάτητε ἀδυνάτωσιν*
OptativeSingular ἀδυνάτοιμι ἀδυνάτοις ἀδυνάτοι
Dual ἀδυνάτοιτον ἀδυνατοίτην
Plural ἀδυνάτοιμεν ἀδυνάτοιτε ἀδυνάτοιεν
ImperativeSingular ἀδυνᾶτει ἀδυνατεῖτω
Dual ἀδυνάτειτον ἀδυνατεῖτων
Plural ἀδυνάτειτε ἀδυνατοῦντων, ἀδυνατεῖτωσαν
Infinitive ἀδυνάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδυνατων ἀδυνατουντος ἀδυνατουσα ἀδυνατουσης ἀδυνατουν ἀδυνατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀδυνάτουμαι ἀδυνάτει, ἀδυνάτῃ ἀδυνάτειται
Dual ἀδυνάτεισθον ἀδυνάτεισθον
Plural ἀδυνατοῦμεθα ἀδυνάτεισθε ἀδυνάτουνται
SubjunctiveSingular ἀδυνάτωμαι ἀδυνάτῃ ἀδυνάτηται
Dual ἀδυνάτησθον ἀδυνάτησθον
Plural ἀδυνατώμεθα ἀδυνάτησθε ἀδυνάτωνται
OptativeSingular ἀδυνατοίμην ἀδυνάτοιο ἀδυνάτοιτο
Dual ἀδυνάτοισθον ἀδυνατοίσθην
Plural ἀδυνατοίμεθα ἀδυνάτοισθε ἀδυνάτοιντο
ImperativeSingular ἀδυνάτου ἀδυνατεῖσθω
Dual ἀδυνάτεισθον ἀδυνατεῖσθων
Plural ἀδυνάτεισθε ἀδυνατεῖσθων, ἀδυνατεῖσθωσαν
Infinitive ἀδυνάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀδυνατουμενος ἀδυνατουμενου ἀδυνατουμενη ἀδυνατουμενης ἀδυνατουμενον ἀδυνατουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ δὲ ὁμιλίασ μήθ’ ὥστε δεῖσθαι <μηθὲν> μήθ’ ὡσ ἀπόντοσ ἀδυνατεῖν ἡσυχάζειν, ἀλλ’ οὕτωσ ἐθίζειν ὥστε ἱκανῶσ ἔχειν παρόντοσ καὶ μὴ παρόντοσ. (Aristotle, Economics, Book 1 21:1)
  • νῦν δὲ φαίνονται προτρέψασθαι μὲν καὶ παρορμῆσαι τῶν νέων τοὺσ ἐλευθερίουσ ἰσχύειν, ἦθόσ τ’ εὐγενὲσ καὶ ὡσ ἀληθῶσ φιλόκαλον ποιῆσαι ἂν κατοκώχιμον ἐκ τῆσ ἀρετῆσ, τοὺσ δὲ πολλοὺσ ἀδυνατεῖν πρὸσ καλοκαγαθίαν προτρέψασθαι· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 129:1)
  • πῶσ οὖν οὐκ ἐνδέχεται σωφρονήσαντα πρόσθεν αὖθισ μὴ σωφρονεῖν καὶ δίκαια δυνηθέντα πράττειν αὖθισ ἀδυνατεῖν; (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 28:1)
  • πάλιν τοῦ ζῴου τοῦ ὑπόποδοσ τὴν διαφορὰν δεῖ εἶναι ᾗ ὑπόπουν, ὥστ’ οὐ λεκτέον τοῦ ὑπόποδοσ τὸ μὲν πτερωτὸν τὸ δὲ ἄπτερον, ἐάνπερ λέγῃ καλῶσ ἀλλὰ διὰ τὸ ἀδυνατεῖν ποιήσει τοῦτο, ἀλλ’ ἢ τὸ μὲν σχιζόπουν τὸ δ’ ἄσχιστον· (Aristotle, Metaphysics, Book 7 200:1)
  • ἂν δὲ καὶ ἐκεῖνοί πωσ ἀδυνατήσωσι, πρὸσ τὸ δημόσιον ἀποφηνάντων, ἀναγράψαντέσ τε καὶ ὀμόσαντεσ ἦ μὴν ἀδυνατεῖν τὸν καὶ τὸν βελτίω ποιεῖν. (Plato, Laws, book 6 228:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION